Beroerd taalgebruik Surinaamse politici is teken van ernstige onderontwikkeling

Alfabet boek taal

Het is hoog tijd om de olifant in de kamer te adresseren: de taalbeheersing van een groot deel van de Surinaamse politici is bedroevend.

Het is niet slechts een kwestie van af en toe een verkeerd lidwoord of een kleine verspreking; we hebben het hier over een structureel probleem dat de kern van onze politieke vertegenwoordiging aantast.

Parlementariërs en ministers struikelen met grote regelmaat over eenvoudige grammatica, vertonen een beperkte woordenschat, en lijken niet in staat coherent en vloeiend hun zinnen te formuleren.

Het is een gênant schouwspel dat bij velen de vraag doet rijzen of deze vertegenwoordigers wel capabel zijn om de complexiteit van de issues die zij dienen te bespreken, te begrijpen en te articuleren.

De consequenties van deze taalbarrière zijn niet mals. Tijdens interviews op radio en televisie is het een pijnlijk gezicht: politici die hakkelend en zoekend naar woorden hun standpunten proberen over te brengen.

Het wekt niet alleen een negatieve indruk, maar het torpedeert ook het vertrouwen in hun capaciteiten. Het brengt ons op het internationale toneel in verlegenheid en suggereert een diepgewortelde onderontwikkeling waar urgent actie tegen ondernomen moet worden.

Deze taalkundige struikelblokken zijn niet zomaar kleine foutjes; ze zijn symptomatisch voor een groter probleem.

Het feit dat vele politici terugvallen op de Surinaamse taal, niet uit voorkeur maar uit noodzaak, omdat ze zich in het Nederlands niet adequaat kunnen uitdrukken, is ronduit zorgwekkend.

Het weerspiegelt een gebrek aan investering in onderwijs- en ontwikkelingsprogramma’s, met name op het gebied van taalvaardigheid en publieke communicatie.

Deze situatie is onacceptabel. Het is een teken van onderontwikkeling dat politieke leiders, die de stem en het gezicht van een natie zijn, zich niet correct en duidelijk kunnen uitdrukken.

Het belemmert niet alleen effectieve communicatie en beleidsvorming, maar het zet ook Suriname neer als een land dat niet serieus genomen kan worden op het internationale podium.

Een dringende oproep aan alle politieke partijen en instituties in Suriname: neem de verantwoordelijkheid. Investeer in taalonderwijs en persoonlijke ontwikkeling van uw leden. De kwaliteit van de publieke communicatie moet omhoog.

Onze toekomst, zowel binnenlands als internationaal, hangt af van de kracht en de helderheid van onze stemmen. Suriname verdient beter, en het is tijd dat we dat ook eisen van onze politieke leiders.

Foto ter illustratie.