Als vader alleen zorgen voor mijn meisje in Suriname is zwaar, maar ik doe het uit liefde

oorbel babymeisje

INGEZONDEN- Alleen voor mijn meisje zorgen is zwaar. Dat is een waarheid waar ik als alleenstaande Surinaamse vader van een vierjarige dochter dagelijks mee geconfronteerd word.

In onze Surinaamse samenleving waar vaders soms worden afgeschilderd als afwezig, bewijs ik het tegendeel.

Mijn wereld werd twee jaar geleden op zijn kop gezet toen de moeder van mijn kind vertrok met een andere man. Sindsdien draag ik de verantwoordelijkheid voor mijn dochter alleen.

Tijdens mijn werkuren springen mijn moeder en zus bij om voor haar te zorgen, maar toch voelt het alsof het nooit genoeg is.

Mijn kleine meid is vaak verdrietig en mist haar moeder verschrikkelijk. Ze verlangt naar haar aanwezigheid, maar haar moeder’s nieuwe liefde staat dat niet toe. Het zien van haar pijn breekt keer op keer mijn hart.

Ik wil geen nieuwe relatie starten, want ik ben bezorgd of mijn toekomstige partner dezelfde onvoorwaardelijke liefde aan mijn dochter zal geven als ik dat doe.

Mijn prioriteit ligt bij haar geluk, zelfs als dat betekent dat ik mijn eigen verlangens opzij moet zetten.

Het is niet alleen emotioneel zwaar, maar ook praktisch uitdagend. Het jongleren tussen werk, huishouden en het verzorgen van mijn dochter vergt een enorme inspanning.

Maar wat me op de been houdt, is de liefde die ik voel voor mijn meisje. Ik zou alles doen om haar veilig en gelukkig te houden, zelfs als dat betekent dat ik zelf op de tweede plaats kom.

Het is geruststellend om te weten dat er deskundigen zijn die het belang van een liefdevolle en stabiele omgeving voor kinderen onderstrepen in gevallen van alleenstaand ouderschap.

Ze benadrukken het belang van voldoende ondersteuning voor kinderen die te maken hebben met het vertrek van een ouder, en het praktiseren van zelfzorg door de ouders zelf.

Open communicatie, geduld en begrip worden ook genoemd als noodzakelijke elementen voor het helpen van kinderen om te gaan met veranderingen in hun gezinssituatie. Dit zijn waarden die ik koester en waar ik naar streef in de opvoeding van mijn dochter.

Als alleenstaande vader mag ik dan wel voor uitdagingen staan, maar ik ben vastberaden om mijn rol met liefde en toewijding te vervullen. Mijn dochter verdient het beste, en ik zal er altijd voor haar zijn, wat er ook gebeurt.

Foto ter illustratie.

L. T.