Surinaamse jongedame: mijn enige hoop op een beter leven is een Nederlandse man

vrouw dame hindostaans

De afgelopen dagen kreeg ik enorm veel reacties uit mijn omgeving op wat ik eerder schreef over relatieproblemen in Suriname.

Het leeft echt, vooral onder jongeren. Wat telkens terugkomt is dit: mensen vinden het moeilijk om een partner te vinden die bij ze past.

Soms botst het qua normen en waarden, soms qua uiterlijk of opleidingsniveau.

En eerlijk is eerlijk: de keus is hier gewoon beperkt. We leven in een kleine samenleving. Iedereen kent elkaar, of kent iemand die jou kent. Dat maakt daten ingewikkeld.

Als je met iemand afspreekt, is de kans groot dat je verhaal binnen een week overal rondgaat. Dat maakt mensen terughoudend.

Maar één verhaal raakte me echt. Een jongedame, begin twintig, goed opgeleid, vertelde me dat ze internationaal actief is op datingapps, maar dan met de voorkeur op Nederlandse heren.

Volgens haar is dát haar enige hoop op een beter leven. Ze zei letterlijk: “De mannen hier zijn niet op mijn niveau. De goede zijn al bezet.”

Ze droomt van stabiliteit, kansen en een partner die haar kan bieden wat ze zoekt. In Nederland is de vijver groter. Op elk potje past daar misschien echt een deksel. Hier is het eerder stoelendans met te weinig stoelen.

Ik veroordeel haar niet. Ik begrijp haar. Iedereen zoekt liefde, maar ook vooruitgang. En soms voelt het alsof dat laatste alleen buiten Suriname te vinden is.

Wat denk jij? Is het echt zo moeilijk geworden om in Suriname liefde én toekomst te vinden?

Foto ter illustratie.