Tijdens een uitzending van een bekend Nederlands programma viel er iets op.
Er werd gepraat over vakantie, bekende Nederlanders, en natuurlijk kwam Curaçao weer voorbij.
Want ja, BN’ers gaan daar massaal heen. Zon, strand, luxe resorts. Alles ziet er prachtig uit. Maar toen viel een opmerking die mij aan het denken zette.
Albert Verlinde zei namelijk dat hij het vermoeiend vindt.
“Je komt er altijd dezelfde mensen tegen. Altijd die BN’ers bij elkaar.”
En Johan Derksen? Die was nog scherper, zoals we van hem gewend zijn.
“Curaçao is een roversnest. Als je een verkeerd straatje inrijdt, dan zien ze je nooit meer terug.”
Dat zette me aan het denken. Want waarom zoeken ze allemaal rust op een plek waar het zó druk is?
Ons Suriname heeft alles wat ze zoeken. En nog beter: hier zouden veel van hen niet eens herkend worden. Minder camera’s, geen drukte, gewoon rust.
Wij hebben geen massatoerisme zoals op de voormalige Antillen. Hier draait het om familie, om natuur en om stilte.
Je rijdt naar Domburg, Groningen of Nieuw-Amsterdam. Je hangt een hangmat op, hoort vogels fluiten en ziet een korjaal zachtjes voorbijglijden.
En wie net als ik wat actiever is, moet echt naar Brownsberg. Watervallen, wandelpaden, pure jungle. De Leo- en Irenevallen zijn magisch.
Suriname is groter, groener en rustgevender dan de Antillen. En het mooiste? Je hoeft het niet te delen met een massa toeristen.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com of direct via WhatsApp.