Politiek opportunisme over grondenrechten: Inheemsen als stemvee?

inheemsen protest indianen

De verdaagde vergadering over collectieve grondenrechten en het niet-behandelen van de Chinalco-deal tonen opnieuw aan hoe politieke partijen Inheemse en Tribale Volkeren gebruiken als pionnen in hun electorale strategie.

Vicepresident Ronnie Brunswijk en Assembleevoorzitter Marinus Bee schuiven de verantwoordelijkheid naar de president, terwijl de kritiek op de wetswijziging aanzwelt.

Ondertussen proberen politieke partijen, zoals de NDP, deze situatie uit te buiten om stemmen te winnen, zonder echte structurele oplossingen te bieden.

De roep dat “alleen de NDP de belangen van Inheemsen kan behartigen” is pure misleiding. De NDP heeft tijdens haar regeringsperiodes meerdere keren de kans gehad om grondenrechten vast te leggen, maar faalde.

Evenzo heeft de huidige regering het vraagstuk voor zich uitgeschoven, terwijl gemeenschappen nog steeds worden bedreigd door landroof en de belangen van de mijnbouwsector.

Wat opvalt, is hoe politici pas tijdens verkiezingsperiodes plotseling “opkomen” voor de Inheemse zaak. Maar waar waren deze partijen toen Inheemse dorpen werden bedreigd door illegale houtkap, vervuiling door kwik en gedwongen landonteigening?

Het blijft bij loze beloften, terwijl economische belangen van multinationals en de politieke elite altijd de voorkeur krijgen boven de rechten van de oorspronkelijke bewoners.

Inheemsen moeten zich niet laten misleiden door partijpolitieke spelletjes. Wat nodig is, is een daadwerkelijke wetgeving die hun rechten beschermt, los van partijbelangen.

De vraag is niet welke partij hen gebruikt als stemvee, maar wie eindelijk verantwoordelijkheid neemt voor een rechtvaardig en duurzaam beleid.

B. Aranware