Een leider zonder emotionele stabiliteit brengt Suriname in gevaar

DUIM

Surinamers staan in mei op het punt om opnieuw een belangrijke keuze te maken.

Maar terwijl velen zich laten leiden door mooie beloftes en indrukwekkende toespraken, blijft een aspect vaak onderbelicht: de emotionele stabiliteit van politieke leiders.

Want wat gebeurt er als iemand met een kort lontje, een neiging tot wraak en een onvermogen om kritiek te verdragen straks de hoogste macht in handen krijgt?

Volgens Suriname-analist R. Pinas is dit geen theoretisch probleem, maar een reëel gevaar.

“We hebben in het verleden gezien dat bepaalde voorzitters van grote partijen extreem opvliegend kunnen zijn, impulsief reageren en persoonlijke gevoelens boven landsbelang plaatsen.

Ze zoeken actief conflicten, nemen irrationele beslissingen in woede en maken vijanden van iedereen die hen durft tegen te spreken,” stelt de observator.

Hij waarschuwt dat een emotioneel instabiele leider niet alleen zijn of haar directe omgeving terroriseert, maar ook de hele natie meesleept in chaos.

“Een president moet in crisissituaties kalm en rationeel blijven, zeker in ons land waar economische en sociale uitdagingen groot zijn.

Maar wat gebeurt er als de leider zich laat leiden door frustraties, persoonlijke vetes of onzekerheden? Dan krijgen we beleid op basis van wraakgevoelens en emotionele uitbarstingen in plaats van strategie en visie.”

Pinas wijst erop dat landen met leiders die zich laten meeslepen door hun emoties vaak te maken krijgen met instabiel bestuur, vriendjespolitiek en zelfs autoritair gedrag.

“We zien wereldwijd voorbeelden van leiders die door hun onberekenbare temperament hun land in de afgrond hebben gestort. Suriname kan het zich niet veroorloven om die fout te maken.”

Zijn boodschap aan kiezers is duidelijk: kijk niet alleen naar intelligentie of mooie woorden, maar beoordeel ook hoe een kandidaat omgaat met tegenslag, kritiek en macht.

“Een leider zonder emotionele controle is een gevaar voor de natie. Suriname heeft een stabiele, evenwichtige president nodig, geen tikkende tijdbom.”