Het begint nu echt de spuigaten uit te lopen in Suriname. Alles wat misgaat in ons land, van economische problemen tot slecht functionerende verkeerslichten wordt in de schoenen van president Chan Santokhi geschoven.
De schuldvraag is niet langer gebaseerd op feiten, maar op een haatcampagne die ziekelijke vormen aanneemt, vooral op sociale media.
Opposanten en ontevreden groepen lijken geen enkel belang te hebben bij de vooruitgang van Suriname.
Integendeel, ze voeden het negatieve sentiment en verspreiden propaganda die elke poging tot herstel torpedeert.
Het lijkt er zelfs op dat wanneer er successen worden geboekt, of het nu gaat om economische groei, internationale samenwerkingen of hervormingen, sommigen daar verdrietig van worden.
Want als Suriname vooruitgaat, kunnen ze de president niet langer onophoudelijk bekritiseren.
Wat we zien is geen normale politieke oppositie meer, maar een destructieve houding die het land als geheel schaadt.
Constructieve kritiek is noodzakelijk in een democratie, maar wat hier gebeurt is puur sabotage. De waarheid doet er niet meer toe; als Santokhi ademt, ademt hij verkeerd.
Suriname heeft leiders nodig die bouwen, geen saboteurs die hopen op mislukking.
Het is tijd dat we ons afvragen: willen we een beter land of willen we koste wat het kost iemand ten gronde richten?
Want als het zo doorgaat is niet Santokhi de grootste verliezer, maar Suriname zelf.
S. Tewari
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
