Veel gebouwen in de historische binnenstad van Paramaribo, die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan, verkeren in slechte staat.
Een schrijnend voorbeeld is het pand op de hoek van de Hooge- en de Zwartenhovenbrugstraat, dat enkele jaren geleden nog prachtig was gerestaureerd, maar inmiddels ernstig is verwaarloosd.
Critici vragen zich af waarom er zo weinig waarde wordt gehecht aan Suriname’s nationale erfgoed. Is het een kwestie van financiële beperkingen, een mentaliteitsprobleem of simpelweg een gebrek aan bewustzijn over het belang van deze historische gebouwen?
‘Nederland gaf tonnen, maar waar is het geld?’
Een veelgehoord verwijt is dat Nederland miljoenen euro’s heeft geïnvesteerd in de restauratie van Surinaamse monumenten, maar dat deze middelen zijn verdwenen door corruptie en wanbeheer. “Het geld verdwijnt in de zakken van politieke criminelen, terwijl onze monumenten instorten,” stelt een verontwaardigde burger.
Daarnaast wijzen sommigen op een bredere houding ten aanzien van hygiëne en netheid in de stad. “Er is een lage waardering voor onderhoud en properheid. Mensen begrijpen de waarde van erfgoed niet en handelen daar ook niet naar.”
Is bewustwording de sleutel?
Volgens deskundigen moet niet alleen de overheid, maar ook de samenleving verantwoordelijkheid nemen voor het behoud van historisch erfgoed. “Als we deze gebouwen blijven verwaarlozen, verliezen we een essentieel deel van onze identiteit,” zegt een erfgoeddeskundige.
M.P. Wong maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
