Invloedrijke sponsors willen VHP en NDP samenbrengen, eisen tweede termijn Santokhi

De Suriname- analist R. Pinas onthult dat invloedrijke, kapitaalkrachtige donateurs van de VHP en NDP achter de schermen alles doen om zowel de VHP als de NDP aan een parlementaire meerderheid te helpen.

Volgens Pinas is het doel van deze sponsors om ervoor te zorgen dat beide partijen na de verkiezingen van mei 2025 een coalitie vormen. Daarbij hebben de sponsors één duidelijke eis gesteld: president Chan Santokhi moet een tweede termijn krijgen.

Deze eis heeft volgens Pinas tot verdeeldheid geleid binnen de NDP.

Een deel van de partijtop heeft ermee ingestemd, wat bij de VHP-top met enthousiasme is ontvangen.

Echter is een grote meerderheid binnen de NDP  fel tegen deze eis. Zij willen niet samenwerken met de VHP en al helemaal niet dat Santokhi een tweede termijn krijgt.

“Deze grote groep binnen de NDP vergeeft het Santokhi niet wat hij hun iconische leider Desi Bouterse heeft aangedaan,” aldus Pinas.

Sommigen gaan zelfs zover om Santokhi mede verantwoordelijk te houden voor het vroegtijdig overlijden van Bouterse, die zij zien als de grootste politieke leider van Suriname.

De analist legt verder uit dat deze groep zich vooral zorgen maakt over de verdeling van de inkomsten uit de oliesector.

Zij geloven niet dat de huidige president ervoor zal zorgen dat deze gelden ten goede komen aan de gehele bevolking.

“Met Santokhi als president zal het volk alleen maar meer armoede lijden,” zeggen zij. Volgens deze tegenstanders betekent een stem op Santokhi automatisch meer honger en economische ellende.

Er is volgens de aanhangers van de idealen van Desi Bouterse dringend behoefte aan een president die zijn visie en politieke idealen niet alleen begrijpt, maar ook daadwerkelijk kan implementeren.

Zij benadrukken dat de toekomstige president iemand moet zijn die zowel de waarden als de principes van Bouterse hooghoudt en het land kan leiden met een duidelijke focus op nationale eenheid, economische rechtvaardigheid en sociale vooruitgang.

Binnen deze context worden een aantal namen genoemd als de meest geschikte kandidaten om dit erfgoed voort te zetten.

Personen zoals Jennifer Simons, bekend om haar jarenlange ervaring en leiderschap in de Nationale Assemblee en Ramon Abrahams, die door velen wordt gezien als een daadkrachtige organisator en strateeg, worden vaak genoemd.

Ook Ashwin Adhin, die tijdens zijn vicepresidentschap zijn loyaliteit en toewijding aan de idealen van Bouterse heeft getoond, wordt beschouwd als een sterke kanshebber.

Daarnaast worden Ingrid Bouterse, de weduwe van Desi Bouterse, en André Misiekaba genoemd. Ingrid Bouterse wordt gezien als iemand die het gedachtegoed van haar echtgenoot op een authentieke en integere manier kan voortzetten.

Misiekaba, met zijn politieke ervaring en connecties binnen verschillende lagen van de samenleving, wordt gezien als een bruggenbouwer die in staat is om consensus te creëren.

Volgens de aanhangers vertegenwoordigen deze personen de kernwaarden en idealen die Desi Bouterse jarenlang heeft nagestreefd.

Zij geloven dat één van hen de juiste persoon is om de leiding over Suriname over te nemen en het land in lijn met Bouterse’s visie verder te ontwikkelen.

Hun betrokkenheid en leiderschap worden gezien als essentiële pijlers voor de toekomst van Suriname.

Pinas benadrukt dat deze interne strijd binnen de NDP en de invloed van machtige sponsors de politieke toekomst van Suriname ingewikkelder maken.