Laat me je een geheim vertellen. De laatste tijd, als ik met jongeren in Suriname praat, merk ik iets opvallends.
Ze zeggen dingen als: “Ik geloof niet meer zo, maar als het even kan, wil ik later toch wel in de hemel komen.”
Het klinkt tegenstrijdig, toch? Maar als je erover nadenkt, niet zo vreemd.
Het fascineert me hoe onze kijk op geloof verandert. Veel jongeren hier hebben vanuit huis een religieuze basis meegekregen.
Ze kennen de liederen, de verhalen, maar de praktijk? Die laten ze vaak los. Geen bezoek aan een gebedshuis, geen gebeden – soms zelfs geen aandacht voor het heilige boek.
Maar wat me opvalt, is dat ze ondanks dat vaak goedhartige mensen zijn. Empathisch, hulpvaardig en respectvol.
Waarom raken ze toch los van het geloof? Sommigen noemen de economische situatie. Als je elke dag moet vechten om rond te komen, lijkt het geloof soms een luxe.
Anderen hebben moeite met traditionele vormen van aanbidding. Ze willen het geloof op hun eigen manier beleven, zonder vast te zitten aan wat een geestelijke of een traditie hen voorschrijft.
En weet je wat? Misschien is dat helemaal niet verkeerd. Wie zegt dat je elke week in een gebedshuis moet zitten om een goed mens te zijn?
Een interessant weetje: zelfs volgens bepaalde religieuze tradities is liefde en goedheid naar anderen toe belangrijker dan rituelen.
Dus, als jij je afvraagt of je zonder kerkbezoek nog een kans maakt op die plek daarboven: blijf een goed mens.
Misschien, heel misschien, is dat genoeg. Want wie weet hoe de hemel écht werkt?
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher, verbonden aan GFC Nieuws.
Ze analyseert Surinaamse gewoonten en vergelijkt deze met internationale trends op het gebied van beauty, mode, voeding, culinair en reizen.
Met haar expertise biedt ze unieke inzichten in hoe de lokale levensstijl zich verhoudt tot mondiale ontwikkelingen.
Voor contact: patricia@gfcnieuws.com
