Politieke oorlog in Suriname terwijl het volk honger lijdt

armoede kind geld eten honger

In Suriname worden we dagelijks geconfronteerd met politieke spelletjes die lijken te draaien om macht, invloed en, niet te vergeten, geld.

Terwijl de politieke partijen strijden voor zetels en belangen, blijft de echte focus op het welzijn van de samenleving volledig uit het zicht.

Het is een trieste ironie dat degenen die de macht hebben, het volk nauwelijks nog dienen. Ze zijn zich meer bewust van de deals die achter gesloten deuren worden gesloten dan van de lijdensweg die de gemiddelde burger ondergaat.

Wat is er van de beloften geworden? Wat is er gebeurd met de mensen die hun stem gaven, in de hoop dat hun keuzes zouden leiden tot echte verandering en vooruitgang? De frustratie is begrijpelijk.

De politiek lijkt te zijn verzand in een eindeloze strijd voor persoonlijke belangen, waarbij de arme en gemarginaliseerde groepen in de samenleving hun stem niet meer gehoord zien worden.

Het lijkt alsof men vergeten is waarvoor men is gekozen: voor de mensen die de last dragen, voor de gezinnen die moeite hebben om rond te komen, voor de jongeren die hopen op een betere toekomst.

In plaats van echte beleidsmaatregelen die de economie stutten en de armoede verlichten, worden er verkiezingsstrategieën uitgedokterd, worden allianties gevormd op basis van persoonlijke gewin en wordt er gestreden voor de macht, ongeacht de prijs die de bevolking betaalt.

Dit is een verschrikkelijke situatie die de politiek in Suriname in een negatieve spiraal dreigt te brengen.

Het is tijd voor een omslag.

Het is tijd voor leiders die begrijpen dat hun rol niet alleen bestaat uit het waarborgen van hun eigen macht, maar ook in het verbeteren van de levensomstandigheden van het volk.

Politici moeten zich weer herinneren waarvoor ze zijn gekozen: voor het volk.

Assen Gerard