De discussie over de wisselkoers in Suriname blijft een terugkerend thema dat de gemoederen bezighoudt.
Recent werd er een bijeenkomst georganiseerd door de Commissie Structuur en Communicatielijnen om de fluctuaties in de wisselkoers, specifiek gericht op de douanekoers en de cambiokoers, te verduidelijken.
Echter, het lijkt alsof dit gesprek een groot deel van de samenleving ontglipt, omdat de werkelijke situatie nog verwarrender wordt naarmate de koersverschillen blijven fluctueren.
Eén van de meest opvallende veranderingen is de gelijkschakeling van de bank- en douanekoers met de cambiokoers. Dit was een situatie die we nooit eerder hadden gekend.
Tijdens de vorige regering was het vaak het geval dat de cambiokoers hoger was dan de officiële bank- en douanekoers.
Maar nu, onder de huidige regering, is het verschil vervaagd, en de drie koersen lijken in wezen gelijk te zijn. Dit roept niet alleen vragen op over de stabiliteit van de koers, maar ook over de transparantie en het beheer van de economie.
Wat veel mensen niet willen begrijpen, is dat deze situatie deels het gevolg is van de politieke keuzes die in het verleden zijn gemaakt.
We mogen niet vergeten dat de wisselkoers in de tijd voor de onafhankelijkheid veel stabieler was, met $1 gelijk aan 1,77 Surinaamse gulden. Het was de wens van bepaalde politici om de onafhankelijkheid te realiseren, ondanks de economische gevolgen.
Nu worden de keuzes van die tijd steeds duidelijker, vooral voor de mensen die het hardst worden getroffen door de stijgende koers.
Het is bijna ironisch te zien dat de mensen die ooit zo fel vochten voor onafhankelijkheid, nu klagen over de gevolgen van diezelfde onafhankelijkheid.
Was Suriname een kolonie gebleven, dan zou de wisselkoers misschien niet het probleem zijn dat het vandaag de dag is.
Echter, door het pad van onafhankelijkheid te kiezen, werden we geconfronteerd met de uitdagingen van het zelfbestuur, inclusief de economische beslissingen die niet altijd in het belang van de brede bevolking zijn genomen.
De fluctuaties in de wisselkoers zijn dus meer dan alleen cijfers op papier; ze weerspiegelen de politieke keuzes van het verleden en de impact daarvan op de huidige generatie.
Het constante gehak en getrek over de koers, waarbij de schuld telkens bij verschillende partijen wordt gelegd, heeft de situatie alleen maar ingewikkelder gemaakt.
Wat de regering en de politiek moeten beseffen, is dat het niet genoeg is om de wisselkoers te blijven verantwoorden door te wijzen naar de geschiedenis of naar andere regeringen.
Er moet een duidelijk plan komen om de economie te stabiliseren, zodat de wisselkoers weer in een gezonde, voorspelbare richting beweegt.
Zonder een solide en coherente strategie zullen we blijven steken in een vicieuze cirkel van fluctuaties en onzekerheden die het vertrouwen van de bevolking verder ondermijnen.
In plaats van een lachertje te zijn, moeten de fluctuaties in de wisselkoers een serieus gesprek over economische verantwoordelijkheid en duurzame beleidsmaatregelen op gang brengen.
J. Mangru
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
