De uitspraken van de minister van Defensie, tevens VHP’er, Krishna Mathoera tijdens het Ondro Oso Taki, waarin ze stelt dat “het beter gaat met Suriname”, roepen sterke reacties op, vooral gezien de schrijnende werkelijkheid waarmee veel Surinamers dagelijks geconfronteerd worden.
Het lijkt wel of de VHP en de regering zichzelf gevangen hebben in een parallelle werkelijkheid, waarin de omstandigheden die de gewone burger ervaart niet lijken te tellen.
Hoe kan je spreken van vooruitgang wanneer onderwijs in het binnenland niet van de grond komt, de gezondheidszorg in chaos verkeert, en de levensstandaard van de meeste Surinamers alleen maar achteruitgaat?
De sarcasme en leedvermaak die doorklinken in de woorden van Mathoera zijn niet alleen pijnlijk, maar ook gevaarlijk.
De bewering dat de getroffen maatregelen noodzakelijk waren voor herstel en dat “het beter gaat”, klinkt als een holle slogan die bedoeld is om kritiek de mond te snoeren en de werkelijke problemen te verdoezelen.
Het is een bekende strategie van leiders die niet bereid zijn verantwoordelijkheid te nemen voor de wanprestaties van hun beleid en in plaats daarvan de realiteit verdraaien om hun positie te rechtvaardigen.
Wat blijkt uit de zorgen van de bevolking is niet alleen de frustratie over de economische situatie, maar ook over de basisvoorzieningen die slecht functioneren.
De onderwijssituatie is dramatisch, de gezondheidszorg is ondermaats, en de infrastructuur – zoals de wegen naar scholen – blijft een groot probleem. Het zijn de dagelijkse zaken die het leven van de burger moeilijk maken, en die lijken compleet genegeerd te worden door de regering.
Het is tijd dat de regering in plaats van leeglopende beloften, echte acties onderneemt. De regering moet de “eenvoudige zaken” in orde maken, de infrastructurele en maatschappelijke problemen aanpakken, en laten zien dat ze daadwerkelijk werkt voor het welzijn van de bevolking.
Want het is juist door de politieke elite die zichzelf boven het volk plaatst, dat het vertrouwen in de overheid steeds verder afbrokkelt.
Wanneer gaan de leden van de Nationale Assemblee eindelijk voor Suriname werken, in plaats van hun eigen belangen te behartigen?
De woorden van Mathoera klinken niet meer als geruststelling, maar als een uitdaging voor de kritische burger die zich steeds verder van de regering verwijderd voelt. De pijn van de Surinaamse bevolking is te groot om weg te praten.
Siegfried Van Ommeren
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
