De recente simulatie van de stembiljetten voor de verkiezingen van 2025 heeft iets onthuld waar velen al bang voor waren: het stembiljet zal zó groot worden dat het niet alleen verwarrend is, maar ook praktisch onwerkbaar.
Dit is een gevolg van het ongebreidelde aantal politieke partijen die in Suriname actief zijn, waarvan het merendeel nauwelijks relevantie heeft in de politieke discussie en vaak enkel wordt opgericht om persoonlijke ambities te vervullen.
De vraag rijst of het werkelijk nodig is dat iedere Surinamer die zichzelf geschikt acht voor het presidentschap een politieke partij kan oprichten.
Moet de democratie niet waarborgen dat alleen partijen met een substantiële achterban en bewezen stabiliteit het recht hebben om zich verkiesbaar te stellen?
Het huidige systeem leidt tot een politieke versnippering die de kiezer verwart en een eerlijk politiek debat onmogelijk maakt.
We moeten ons afvragen of dit willekeurige politieke landschap wel bijdraagt aan een weloverwogen democratisch proces.
Het is simpelweg niet gezond voor een land om tientallen politieke partijen te hebben die voor de verkiezingen verschijnen als tijdelijke trends, om vervolgens weer te verdwijnen zodra de verkiezingen voorbij zijn.
Dit brengt niet alleen chaos, maar ondermijnt ook de effectiviteit van het parlement.
Hoe kan er gesproken worden van representatie als de meerderheid van de partijen geen duidelijke visie heeft en slechts bestaat om de persoonlijke ambities van een enkeling te ondersteunen?
Wat Suriname nodig heeft, is een wet die het oprichten van politieke partijen reguleert. Alleen partijen die vijf jaar of langer bestaan en daadwerkelijk hun nut hebben bewezen in de politiek, zouden het recht moeten hebben om mee te doen aan verkiezingen.
Dit zou de politieke landschapsvorming stabiliseren, en de kiezer zou kunnen kiezen tussen partijen die daadwerkelijk een kans maken om de koers van het land te beïnvloeden, in plaats van te moeten kiezen uit een overdaad aan insignificante, kortstondige partijen.
Een andere optie is de verplichting om politieke partijen samen te voegen tot twee grote partijen. Dit zou de politieke dynamiek aanzienlijk vereenvoudigen, waardoor de kiezer heldere keuzes heeft en niet het gevoel krijgt door een jungle van politieke bewegingen te moeten worstelen.
De huidige situatie, waarin je over twintig jaar wellicht een boek nodig hebt om alle partijen op een stembiljet te kunnen onderscheiden, is niet houdbaar.
Het is tijd voor een striktere regulering van politieke partijen om te zorgen voor een werkbaar en efficiënt politiek systeem.
Foto: de ex-minister van Binnenlandse Zaken, Bronto Somohardjo, toonde enkele maanden voor zijn ontslag een voorbeeldstembiljet aan het parlement.
D. Karamat-Ali
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
