Een goede vriendin van mij vertelde me laatst iets dat haar zelf verraste: haar man is al ruim een week weg om te jagen in het binnenland, en tot haar schrik merkt ze dat ze zich gelukkiger voelt zonder hem.
“Eerlijk gezegd, ik mis hem niet,” zei ze, “en ik voel me schuldig dat ik dat zo ervaar.”
Ze hebben een tienerkind dat nu al haar aandacht krijgt, zonder de gebruikelijke spanning die er thuis hangt.
“Ik doe nog steeds alles alleen, van koken tot het huis opruimen, maar nu zonder zijn rommel overal. Geen vuil servies dat rondslingert. Het huis voelt… rustiger.” Ze lachte, maar ik zag dat het onderwerp haar aan het denken zette.
Het ergste, zo vertelde ze me, is dat ze zich minder gefrustreerd voelt. “Het klinkt vreselijk, maar ik realiseer me dat het zo vaak gaat om dingen die hij zegt te doen maar nooit doet. En elke keer als ik er iets over zeg, belooft hij het weer.”
Ze vroeg zich hardop af waarom ze in deze situatie bleef. Financiële onzekerheid speelde zeker een rol, zei ze, maar dat zou het niet allemaal moeten verklaren.
“Als hij straks terugkomt, weet ik niet hoe ik het zal vinden. Misschien voel ik me gewoon weer dezelfde oude ergernissen opstapelen.” Ze zuchtte.
“Het is gek dat ik me vrijer en gelukkiger voel nu hij er even niet is. Misschien zegt dat wel iets over wat er moet veranderen.”
Haar verhaal zette me aan het denken over wat ons echt gelukkig maakt en hoe we soms pas zonder iemand beseffen wat we missen – of juist niet.
Foto ter illustratie.
Patricia Wong is lifestyledeskundige en trendwatcher, exclusief verbonden aan GFC Nieuws.
Ze analyseert Surinaamse gewoonten en vergelijkt deze met internationale trends op het gebied van kleding, voeding, culinair en reizen.
Met haar expertise biedt ze unieke inzichten in hoe de lokale levensstijl zich verhoudt tot mondiale ontwikkelingen.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
