Brunswijk, Pokie en politieke chantage

pokie brunswijk

De uitspraken van vicepresident Ronnie Brunswijk tevens ABOP-leider dat voormalig minister van Grondbeleid en Bosbeheer, Diana Pokie, tijdens haar ambtstermijn 300.000 hectare aan concessies zou hebben uitgegeven aan Chinese bedrijven, wekt niet alleen verontwaardiging, maar roept ook serieuze vragen op over de motieven achter deze beschuldigingen.

Het lijkt er sterk op dat Brunswijk, met de verkiezingen in aantocht, probeert zijn politieke tegenstanders te chanteren door hen publiekelijk te beschadigen.

Deze beschuldiging van corruptie, gericht op Pokie, komt op een verdacht moment, en de vraag rijst of het hier om een goed geplande zet gaat om politieke schade te beperken en aandacht af te leiden van mogelijke schandalen binnen zijn eigen gelederen.

Wat echter verontrustend is, is dat dergelijke beschuldigingen niet lichtvaardig genomen mogen worden. Als de vicepresident beweert dat een voormalig minister honderden duizenden hectares land aan buitenlandse bedrijven heeft toegekend, zou dit onmiddellijk de aandacht van de procureur-generaal moeten trekken.

Dit is niet slechts een politiek steekspel, maar een ernstige beschuldiging die om onderzoek schreeuwt.

In plaats van publieke verklaringen af te leggen en deze kwestie te gebruiken als politiek wapen, moet Brunswijk worden opgeroepen om zijn beweringen te staven met bewijsmateriaal.

Als er sprake is van corruptie of onrechtmatige toewijzing van overheidsgronden, dan moet dit via de juiste juridische kanalen worden afgehandeld.

De procureur-generaal moet Brunswijk officieel verzoeken om uitleg en verantwoording te geven voor zijn uitspraken. Dit zou niet alleen de geloofwaardigheid van de aantijgingen bevestigen, maar ook voorkomen dat politieke chantage een normaal onderdeel van onze politieke cultuur wordt.

Suriname heeft leiderschap nodig dat boven politieke spelletjes staat. Als we politici toestaan om ongefundeerde beschuldigingen te gebruiken om hun rivalen te chanteren, verliest ons land de strijd om eerlijk bestuur en rechtvaardigheid.

De enige juiste weg is dat de procureur-generaal de zaak onderzoekt, zodat duidelijk wordt of er sprake is van misbruik van macht en concessies, of dat dit slechts een politieke rookgordijn is, bedoeld om de aandacht af te leiden van eigen fouten.

D. Karamat-Ali