De manier waarop sociaalzwakkeren, maar vooral, mensen met een beperking in Suriname door de huidige regering worden behandeld, tart alle fatsoensnormen.
Het is werkelijk ongekend dat een kwetsbare groep in onze samenleving zo weinig steun en respect krijgt van degenen die verantwoordelijk zijn voor hun welzijn.
En eerlijk is eerlijk, dit probleem speelt al langer. Geen enkele regering in de recente geschiedenis heeft blijk gegeven van echte betrokkenheid bij deze groep. Maar wat we nu zien, is het toppunt van minachting en onverschilligheid.
Het feit dat mensen met een beperking moeten bedelen om hun financiële ondersteuning te ontvangen, is beschamend en onmenselijk.
Deze mensen, die vaak afhankelijk zijn van overheidssteun om in hun basisbehoeften te voorzien, worden behandeld alsof hun bestaan er niet toe doet.
In plaats van fatsoenlijke en tijdige betalingen, worden ze in de steek gelaten door een systeem dat zou moeten zorgen voor hun welzijn.
Het is onacceptabel dat zij moeten worstelen om te krijgen waar ze recht op hebben, terwijl de verantwoordelijken blind lijken voor hun lijden.
Wat nog pijnlijker is, is het schijnbare gebrek aan empathie vanuit de overheid. Onze leiders lijken bezig te zijn met alles behalve het oplossen van de problemen van hun eigen volk.
Terwijl mensen in Suriname vechten om te overleven, genieten de machthebbers van snoepreisjes en luxueuze maaltijden in het buitenland. Het is een tragisch beeld van prioriteiten die volledig uit balans zijn.
Terwijl mensen met een beperking moeten bedelen om hun bestaansmiddelen, genieten onze leiders op kosten van de staat van het goede leven.
2025 komt eraan, en deze “zieke zielen,” zoals ze terecht worden genoemd, mogen nooit meer de kans krijgen om aan de macht te komen.
Het is tijd dat het Surinaamse volk een regering kiest die wél prioriteit geeft aan de mensen die het het meest nodig hebben.
We verdienen leiders die compassie tonen, verantwoordelijkheid nemen, en eindelijk iets doen voor de mensen met een beperking die al veel te lang aan hun lot zijn overgelaten.
We moeten ons schamen voor de staat waarin deze groep zich bevindt, en vooral voor de manier waarop de overheid hen behandelt. Dit kan zo niet langer. Het is tijd voor verandering, en die verandering begint bij ons allemaal.
J.Mangru
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
