OPINIEРIn de afgelopen decennia hebben witwaspraktijken enge of priv̩belangen diep ingeworteld in de Trias Politica van Suriname, waardoor de armoede, als onvermijdelijke tegenhanger hiervan, in toenemende mate fundamenteel is verduurzaamd.
Door met onbeperkte hoeveelheden kapitaal politieke partijen te kunnen sponsoren, zonder de herkomst van deze middelen na te trekken, worden witwaspraktijken gelegaliseerd. De Wet Meldingen Ongebruikelijke Transacties (MOT) wordt genegeerd.
Deze sponsoren en hun loopjongens zorgen dan mede voor de invulling van functies en het beleid. Een wet die de financiering van politieke partijen transparant moet maken en het sponsorbedrag per donor moet maximaliseren is er niet.
Vandaar dat het staatshoofd zijn gepropageerde weg is kwijtgeraakt – a las pasi. Wat zijn de gevolgen hiervan?
Enge belangen en duurzame armoede
Suriname continueert en intensiveert een ‘friends en family’ structuurbeleid met instituten, die, op zijn zachtst gezegd, corruptiegevoelig zijn en objectiviteit en transparantie schuwen. Je wilt toch niet gezien worden wanneer je steelt en tjuku’s neemt? Sponsoren van politieke partijen c.s. worden dus als eerste geaccommodeerd.
Loyaliteit wint het van competentie en achteruitgang van ontwikkeling. Met resoluties worden illegaal en straffeloos wetten vertrapt. DNA-leden verkiezen eerst hun enge of eigen belangen. Regeringslieden voeren projecten uit die geld voor henzelf opleveren.
Angst voor het uitlekken van oneerlijke praktijken is er niet, want het Openbaar Ministerie lijkt niet autonoom. Zelfs als er doden vallen. Verpleegkundigen worden bemoeilijkt om een beter leven elders te zoeken, dus al creperen ze hier.
Dit is grove mensenrechtenschending. De regering zou juist hun levensomstandigheden moeten helpen verbeteren en bij onvermogen dit te doen, is ze hondsbrutaal en inhumaan om hen te beletten.
Met andere woorden, het hele beleid, de structuren, de instituten, de Nationale Assemblee, de gebrekkige Trias Politica, slecht bestuur en niet-naleving van wetten zijn erop gericht enge belangen en armoede grondig te verduurzamen: ‘When money talks, bullshit walks.’
Vandaar de levenslange distributie van voedselpakketten en de heersende structurele problemen in de landbouwsector, de visserijsector, de mijnbouwindustrie ook met betrekking tot het milieu, de gezondheidszorg, het onderwijs, de infrastructuur, het buitenlands beleid, de productiesector, etc. Te veel om op te sommen. Wat houdt duurzaam eigenlijk in?
The Rule of Law
Duurzame ontwikkeling houdt in zodanige ontwikkeling te brengen opdat optimale behoeftevoorziening van de huidige generatie de behoeften van toekomstige generaties wereldwijd niet in gevaar brengt, volgens de definitie van de Verenigde Naties in 1987.
Dit betekent dat er binnen de Trias Politica ingebouwde structuren, instituten, policies, wetgevingsproducten, controlemechanismen en good governance moeten zijn om mede door verhoogde productiviteit en milieuvriendelijkheid duurzaamheid te kunnen garanderen: ‘The Rule of Law Reigns Supreme.’
De behoeftevoorziening van opeenvolgende generaties is in Suriname al duurzaam verpest, zoals in de inleiding is uiteengezet. Vanaf 1987, dat is al bijna 40 jaar geleden, is deze kennis bekend. En toch is precies het tegenovergestelde structureel bewerkstelligd.
IMF liegt
Dus het Internationaal Monetair Fonds (IMF) liegt en houdt Suriname in een domme greep omwille van olie- en gasinkomsten. Het IMF heeft haar toezichthoudende taak bij de evaluatie van corruptiebestrijding als hoogste prioriteit verwaarloosd, waardoor enge belangen nog dieper zijn gaan inwortelen.
De armoede als inherente tegenhanger hiervan is daardoor nog erger verduurzaamd, waarvoor de regering ook nog financieel werd beloond. Betekent dat dat het goed gaat met onze economie? Berust dat oordeel van het IMF op de waarheid? Natuurlijk niet.
Het IMF liegt overduidelijk, zoals aangetoond, terwijl onze politieke leiders en hun kuddedieren hier alleen maar dromen van enge of eigen belangen, dus ze zijn ziende blind.
Criminele vicieuze cirkel
Precies wat ons is overkomen met de ontwikkelingsgelden en bauxietontginning staat ons te wachten met de toekomstige olie- en gaswinning. Ook Staatsolie moet het al enige tijd hebben van goud en de uitbuiting van de EBS, ten koste van land en volk.
Oh ja, en de overheid betaalt ook al jaren geen stroomrekeningen. En bijna nergens, binnen welke overheidssector dan ook, valt er iets te controleren, omdat er geen traditie is om jaarrapporten te maken. Zo worden er ook jarenlang straffeloos wetten overtreden: Wat aan de top gebeurt, sijpelt door naar beneden!
Zo zie je maar hoe enge belangen en armoede op allerlei manieren door de overheid steeds meer en dieper worden verduurzaamd. Wij zijn gevangen in een criminele vicieuze cirkel, die enge belangen en armoede voortzetten!
Ik hoop dat bij de onderhandelingen met de EBS, die nu gaande zijn, de bovengenoemde aspecten meegenomen worden om tenminste de uitbuiting of de criminele vicieuze cirkel binnen deze sector calculatorisch bloot te leggen en te vernietigen!
Dr. Roy I. Bhikharie, PhD
Eerst het Volk, dan de Rest
Dit artikel betreft een ingezonden opiniestuk. Voor de publicatie van ingezonden artikelen hanteren wij specifieke voorwaarden. Voor vragen of meer informatie kunt u contact opnemen via info@gfcnieuws.com.
Let op: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC Nieuws het eens is met de inhoud
