Goudroof mystiek – deel 2 antwoorden op de fundamentele vragen

Hikmat Mahawat Khan2

Door Hikmat Mahawat Khan

In het vorig artikel “Schreeuwers van Pan American-case weten kennelijk niet het verschil tussen US$ 8 miljoen en US$ 8 miljard” heb ik het gehad over de aantijging van de NL diaspora, Anand Bihari, die beweerde dat er “goudroof” en benadeling van Suriname heeft plaatsgevonden voor ongeveer USD 8 miljard. Kan het waar zijn? Hoe gaan wij weten of dit überhaupt waar kan zijn? Wij moeten een aantal basisvragen zien te beantwoorden.

Ik heb in dat artikel een aanzet gegeven voor de mensen in Suriname om antwoorden te zoeken op een aantal brandende vragen die opkomen door die aantijgingen van Bihari. Helaas is Suriname muisstil. Bihari heeft voor het eerst in het openbaar op 13 juli 2024 gesproken, dat is bijna 10 weken geleden, en het is nog steeds akelig stil bij Surinamers.

Men heeft het maar drukker met klagen over de kleur schoenen van de First Lady en waar zij precies moet staan op een foto. Dat is de prioriteit van Suriname. Als de diaspora moeite doet en met informatie komt, zeggen zij dat je niet moet zeuren maar in Suriname moet komen wonen en helpen.

Zelf kunnen zij in 10 weken niet eens de fundamentele vragen beantwoorden. Maar niet getreurd, hier zoals beloofd deel 2 van het artikel met antwoorden op de eerste reeks vragen.

Geheugen opfrissen

Er zijn 3 grote blokken van aantijgingen gedaan door Bihari en ik had op basis daarvan een aantal vragen geformuleerd die beantwoord zouden moeten worden om zeker te zijn of die aantijgingen van hem houtsnijden. En natuurlijk moeten SEC en het Surinaams OM hun werk doen, maar sinds wanneer zijn Surinamers zo zwijgzaam en willen zij het overlaten aan de autoriteiten? Meestal draaien de babbelshows met allerlei leeghoofden overuren als ergens een plankje van een brug loszit, maar USD 8 miljard vindt men niet belangrijk om op z’n minst in vast te bijten? Dus laten wij het niet alleen aan SEC en het OM overlaten.

Hieronder een samenvatting van de aantijgingen en onderzoeksvragen nog een keer op een rij.

hikmat

Alles begint met de vraag of die B-aandelen überhaupt bestaan en waar die zijn. Daarna komt de aanvullende zorg of er dividend is betaald en zo ja, hoeveel en aan wie. Volgens Bihari zijn die B-aandelen in de zakken van Surinamers en niet bij de overheid en dus niet bij de gemeenschap, waardoor er bogo bogo geld naar Surinamers is gegaan. Voor deze basisvragen hebben wij geen SEC nodig. Het bizarre is dat tot nu toe verantwoordelijken vage, vreemde of helemaal geen antwoorden geven. Hierdoor worden de aantijgingen van Bihari alleen maar verder versterkt.

Het antwoord op het bestaan van de B-aandelen

De B-aandelen bestaan echt. Er wordt over gesproken en ernaar verwezen in meerdere documenten:

  1. In de mineralenovereenkomst van 7 april 1994 en ook in de geamendeerde versie van 13 maart 2004, getekend door NH-minister Demon van de NPS en president Venetiaan. Dit document is te vinden in de bibliotheek van DNA en op het ministerie van NH.
  2. In de statuten van Rosebel Gold Mines (RGM). Dit document is te vinden via de Kamer van Koophandel van Suriname.
  3. In de jaarrekening van RGM van op z’n minst het eerste jaar, 2004. Dit is ook te vinden via de KvK.

In de bijlage zijn er “snapshots” uit de 3 documenten te lezen, en dan zie je dat de B-aandelen bestaan. Lees en huiver. Ik kon als diaspora die documenten tot in Nederland regelen, en waarom konden Surinamers in Suriname die zo van hun land houden de informatie niet vinden?

Nu het bestaan van de B-aandelen is bevestigd via harde documenten, is de vraag waarom verantwoordelijken zo laks zijn omgegaan met het antwoord op de vraag.

De vraag is waarom Rusland van de NPS – radio-uitzending op 25 juli 2024, dat zijn 12 dagen nadat Bihari had gesproken – niet van het bestaan van die B-aandelen afwist. Notabene de NPS, die via Demon en Venetiaan diep betrokken was bij alle gesprekken. Een telefoontje naar zijn partijgenoten had hem die informatie opgeleverd. Die moeite deed hij niet eens. Overigens, Rusland was zelf 5 jaren minister van NH en dan is de mineralenovereenkomst een van de belangrijkste documenten voor zo’n departement. Het zou zelfs boven zijn bed moeten hangen om als uitdrukking te gebruiken. Ja, ik hoor de Surinamer nu al de draak steken dat hij wat anders boven of bij zijn bed heeft.

De vraag is waarom Parmessar nog op 7 september op een NDP-bijeenkomst in Rotterdam, op een terechte vraag uit de zaal over het bestaan van de B-aandelen, een vaag antwoord gaf dat zijn “mensen” nog aan het bestuderen zijn. Hoezo nog aan het bestuderen na 10 weken? Zo’n rocket science is het toch niet? Notabene zijn collega-hoofdbestuurslid Akiemboto was zowel minister van NH als directeur van Grassalco, die partij was in de overeenkomsten, en die zwijgt dan in alle talen? Moet Akiemboto nog bestuderen of die B-aandelen bestaan?

Overigens had Akiemboto ook direct zijn versgebakken voorzitter kunnen influisteren wat er allemaal gebeurd zou zijn met die B-aandelen, want die voorzitter propageert toch good governance en transparantie? Ook zij gaat helemaal niet in op de actualiteit van wat iets heftigs zou kunnen – let wel, kunnen – zijn. Bedenk dat over USD 8 miljoen bij Panam halve NDP, die overigens zelf de oorzaak is van de hele Panam-case, was uitgerukt naar het OM en nu is de voorzitter over USD 8 miljard muisstil. Ik blijf de NDP aan hun rol in de Panam-case herinneren, die zaak moet tot op de bodem justitieel onderzocht worden.

De vraag is waarom de overigens zo babbelgrage Jim Hok, oud-minister van NH en voorman van PALU, niet naar de middagbabbelshow is gegaan waar hij graag langsgaat om zich druk te maken over het feit dat Santokhi Tigri in 4 jaren niet heeft opgelost, terwijl hij zelf 5 jaren in de regering zat en er niet eens een vogelverschrikker was geplaatst om die Guyanezen af te schrikken.

Hok zou de mineralenovereenkomst net als Rusland en Akiemboto uit zijn hoofd moeten kennen en ook boven zijn bed moeten hebben. De PALU, die zo van het land houdt, komt overal in de media maar zwijgt in alle talen over de vermeende goudroof. Houden deze mensen werkelijk zoveel van het land? Als de diaspora wat zegt, komt de sneer dat wij ons niet zo mee moeten bemoeien, maar zelf lukt het hen niet om in 10 weken er iets van te zeggen.

De vraag is waarom de hele media geen enkele poging heeft gedaan om een ritje te maken naar de KvK? De hele media was hypocriet uitgerukt naar de kantonrechter over een integriteitszaak bij OW en over vrijheid van meningsuiting en persvrijheid.

Ik haast mij meteen te zeggen dat ik Ramcharan van Starnieuws in het deel van vrijheid van meningsuiting en persvrijheid helemaal ondersteun. Maar de hypocrisie van de Surinaamse media over integriteit is wel heel vals. Waarom is de media niet met een microfoon langs een aantal nog in leven zijnde bestuurders uit die tijd gegaan om de simpele vraag te stellen over het bestaan van die B-aandelen?

Ik had in het vorig artikel zelfs een voorschot aan namen gegeven om het hun makkelijk te maken. Ik geef toe dat je niet bij Bouterse kan komen, maar Venetiaan zit waarschijnlijk elke dag op zijn balkon.

Dan komen wij op 2 groepen die ons het meest verbazen, namelijk DNA en de huidige regering. Onthutsend hun rol. Straks meer hierover.

Wie heeft de B-aandelen?

Volgens de statuten van RGM en de jaarrekening van RGM van 2004 zijn de B-aandelen, 2.000.000 stuks, aan de Surinaamse staat gegeven. Dus de regering en het parlement zouden dit moeten weten. Alle aandelen, zowel de A- als de B-aandelen, zijn op naam (!) – dus geen toonder (!) – uitgegeven en zijn geregistreerd in een aandelenregister. Dit staat kraakhelder in de statuten van RGM. Zie de snapshot in de bijlage.

Dus het is helder wie de aandelen heeft. Is het in de zakken van deze en gene, zoals Bihari insinueert, of is het in een kast of kluis op een ministerie of bij RGM/Zijin? Zo moeilijk kan dit niet zijn om te weten, want er is een aandelenregister en daarin staat wanneer aan wie welk nummer is uitgegeven en wanneer welk nummer van eigenaar is veranderd. De aandelen kunnen dus niet onderhands verkocht of “geschoven” worden.

Een ritje naar het kantoor van Zijin had alle mystiek weggenomen. Het is kennelijk te zwaar om in die hitte een ritje te maken naar Zijin. Overigens, niet iedereen kan zomaar bij Zijin verschijnen om in het register te kijken. Hoe had het dan wel gekund? Volgens de statuten heeft elke aandeelhouder toegang tot het aandelenregister.

Dus de Surinaamse overheid als aandeelhouder kan zo inkijken. Waarom staat de regeringscommissaris bij Zijin niet op om antwoord te geven op wat heel Suriname zich zou moeten afvragen? Dat RvC-lid kon ongevraagd de huidige minister van NH, Abiamofo, de minister van Financiën, Ragoebarsing, en de president bellen en toelichten wie de aandelen volgens zijn weten heeft.

Als die het allemaal niet uit zijn hoofd weet, stuurt hij in overleg met Santokhi, Ragoebarsing en Abiamofo een secretaresse in een van de dure Prado’s met airco en een lekkere koude dawet naar Zijin om een paar kopieën uit het aandelenregister te maken. Prado’s genoeg, secretaresses genoeg, nu nog een koude dawet en heel Suriname wordt rustig.

DNA en de huidige regering

De vraag is waarom DNA-leden niet meteen vragen hebben gesteld aan de regering en die gedwongen hebben antwoord te geven op de vraag over het bestaan van de B-aandelen en wie die aandelen zou hebben. Waarom is geen enkel DNA-lid naar de eigen bibliotheek gelopen om even in de mineralenovereenkomst te kijken? Is dit het niveau van het parlement?

De vraag is waarom Abiamofo, Ragoebarsing en Santokhi geen enkele moeite hebben gedaan om naar buiten te treden over de B-aandelen, het bestaan en bezit ervan. De regering maakt zich wel druk over de 7e tranche van IMF van USD 70 miljoen, maar is laks als zij hoort dat er mogelijk USD 8 miljard eigen geld daarbuiten rondzweeft. Wat gebeurt hier? Hoe serieus is men met het land en volk?

Conclusie

Wij kunnen nu wel vaststellen dat die B-aandelen bestaan en dat 2.000.000 ervan aan Suriname is gegeven, naast de 5% A-aandelen. Wie die B-aandelen bezit, moet nog beantwoord worden. Hopelijk is dit artikel een aansporing voor Suriname om een ritje te maken naar het kantoor van Zijin om voor eens en altijd die mystiek weg te nemen. Dat is het minste wat de diaspora aan Suriname kan overlaten, toch?

In een volgend artikel – deel 3 – meer over dividendbetaling en aan wie. En ook wat het verschil is tussen A- en B-aandelen.

Bekijk hier de bijlage.