Verhoging tarieven voor verklaringen en gewaarmerkte documenten in de zorgsector treft vrouwen het hardst

vrouw verdrietig eenzaam alleen depressief

INGEZONDEN – De recente aankondiging van de Surinaamse regering om de tarieven voor verklaringen en gewaarmerkte documenten in de zorgsector te verhogen van SRD 250 naar USD 1000 is niets minder dan een harde klap voor de duizenden zorgwerkers in het land.

Hoewel het argument van de regering is dat deze maatregel de braindrain in de zorgsector moet beperken, zullen de gevolgen van dit beleid voor een groot deel vrouwen raken. Dit komt omdat 80-90% van de zorgsector uit vrouwen bestaat.

Ongelijke impact op vrouwen

De zorgsector in Suriname is historisch gezien een door vrouwen gedomineerd veld. Dit besluit van de regering zal daarom niet alleen de mobiliteit van zorgwerkers beperken, maar ook de rechten en economische mogelijkheden van vrouwen in deze sector onder druk zetten.

Of het nu bewust is of niet, dit beleid heeft duidelijke genderimplicaties die de toch al kwetsbare positie van vrouwen in de arbeidsmarkt verder kunnen ondermijnen.

In plaats van de achterliggende problemen aan te pakken, zoals de slechte betaling en gebrekkige voorzieningen, kiest de regering ervoor om de symptomen van deze problemen te bestrijden met een maatregel die de positie van zorgwerkers alleen maar verder verzwakt. Dit besluit dreigt vooral vrouwen te gijzelen in een sector waar de werkomstandigheden en vergoedingen al ondermaats zijn.

Gevolgen voor gezondheidszorg

Het besluit om de tarieven te verhogen, kan ook leiden tot een verdere uitholling van de gezondheidszorg. Wanneer zorgwerkers – voornamelijk vrouwen – beperkt worden in hun mogelijkheden om naar het buitenland te vertrekken, kunnen ze gedemotiveerd raken. Dit kan de kwaliteit van de zorg aantasten, omdat gemotiveerde en goed opgeleide zorgprofessionals het land verlaten of afhaken vanwege de beperkte perspectieven.

Daarnaast zal het verhogen van de tarieven mogelijk weinig effect hebben op het daadwerkelijk beperken van de braindrain.

Zorgwerkers die al hun zinnen hebben gezet op vertrek, zullen waarschijnlijk de middelen vinden om de kosten te dekken, of ze zullen naar illegale of alternatieve wegen zoeken, wat de situatie alleen maar verder kan verslechteren.

Advies aan regering

In plaats van zorgwerkers te straffen voor het zoeken naar betere kansen, zou de regering moeten focussen op het verbeteren van de werkomstandigheden binnen de zorgsector. Dit kan door te investeren in betere vergoedingen, trainingsmogelijkheden, en infrastructuur.

Daarnaast zou de regering specifieke programma’s kunnen ontwikkelen om vrouwen in de zorgsector extra te ondersteunen en te beschermen, zodat hun rechten en economische mogelijkheden niet verder onder druk komen te staan.

Een ander belangrijk punt is de noodzaak van een transparanter en inclusiever besluitvormingsproces. Door zorgwerkers, en met name vrouwelijke zorgwerkers, te betrekken bij het ontwikkelen van beleid, kan de regering ervoor zorgen dat de maatregelen die worden genomen daadwerkelijk bijdragen aan de verbetering van de sector, in plaats van deze verder te verzwakken.

De regering moet dringend heroverwegen hoe zij de braindrain in de zorgsector wil aanpakken, met meer aandacht voor de onderliggende problemen en een eerlijke behandeling van de duizenden vrouwen die dag in dag uit de ruggengraat van deze sector vormen.

Sheila Mijnals
UMA Legal Aid & Marketing