‘Sterfte baby’s in Surinaamse ziekenhuizen te wijten aan vertrek personeel naar Nederland, Curaçao en Aruba’

oor baby

In een recente verklaring heeft DNL-voorzitter Dharm Mungra zijn grote bezorgdheid geuit over de zorgwekkende situatie in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP).

De alarmerende berichten in de media dat het AZP door een ernstig gebrek aan gekwalificeerd personeel niet langer in staat is om de behandelprotocollen op cruciale kinderzorgafdelingen in stand te houden, hebben de samenleving geschokt.

Volgens Mungra heeft dit al geleid tot het overlijden van diverse baby’s, wat volgens hem wijst op een ernstige humanitaire ramp in de Surinaamse gezondheidszorg.

De politicus legt de schuld voor deze crisis bij de mislukte beleidskeuzes van opeenvolgende regeringen. Hij wijst op een dieper liggend probleem dat resulteert in een massale exodus van verpleegkundigen, die vanwege onderbetaling en slechte werkomstandigheden het land verlaten.

Deze zorgprofessionals worden naar landen zoals Curaçao, Aruba en Nederland gelokt, waar er ook tekorten zijn en men bereid is hen betere beloningen en voorzieningen te bieden.

Volgens Mungra is de oorzaak van deze situatie te vinden in de structureel onrechtvaardige verdeling van de welvaart in Suriname.

Uit cijfers van het Planbureau blijkt volgens hem dat ongeveer 20% van de Surinaamse bevolking, zo’n 120.000 mensen, in extreme armoede leeft.

Dit terwijl slechts ongeveer 6% van het Bruto Binnenlands Product (BBP) wordt besteed aan sociale uitgaven. Van de actieve beroepsbevolking van circa 324.000 mensen is 28% werkzaam als ambtenaar, inclusief degenen die bij staatsbedrijven werken.

Een groot deel van het overheidsinkomen wordt besteed aan de salarissen van deze twee groepen, waarbij opmerkelijke inkomensverschillen bestaan.

Mungra bekritiseert vooral de hoge salarissen bij verzelfstandigde overheidsbedrijven, zoals SWM, EBS, Telesur, SLM, MAS, CASAS, NV Luchthaven Zanderij, Staatsolie, NV Havenbeheer en Grassalco.

Bij deze bedrijven zijn maandsalarissen van tussen de U$ 6.000 en U$ 17.000 (SRD 171.000 tot SRD 484.500 bij een koers van 1 U$ = SRD 28,50) gangbaar, exclusief andere emolumenten.

Deze hoge salarissen staan volgens Mungra in schril contrast met die van gewone ambtenaren en zelfs die van ministers, de vicepresident en de president van het land.

Hij stelt dat deze scheve beloningsverhoudingen het gevolg zijn van een oude politieke cultuur van cliëntelisme en belangenbehartiging, waarbij verzelfstandigde overheidsdiensten worden misbruikt om partijloyalisten te belonen met goedbetaalde posities in Raden van Commissarissen en Raden van Toezicht.

Het proces om deze semi-overheidsbedrijven te privatiseren of af te stoten is volgens Mungra al tientallen jaren geleden voorbereid, maar wordt door deze politieke cultuur bewust tegengehouden.

In reactie op de huidige ernstige crisis in het land, pleit de DNL topman voor directe actie van de regering. Hij stelt voor om de salarissen van topfunctionarissen bij parastatale bedrijven voor een periode van minimaal twee jaar te plafonneren op SRD 150.000 per maand.

De hierdoor vrijkomende middelen zouden kunnen worden gestort in een speciale pot voor armoedebestrijding en om incentives te bieden aan kaders in de gezondheidszorg, het onderwijs en andere cruciale sectoren.

Mungra berekent dat alleen deze maatregel de overheid in staat zou stellen om minimaal SRD 5.000 aan incentives te verstrekken aan ongeveer 1.100 schaarse en onmisbare kaders in de ziekenhuizen en andere diensten. Dit zou volgens hem het probleem van het tekort aan verpleegkundigen, waardoor baby’s overlijden, kunnen oplossen.

Naast deze maatregel pleit hij voor andere besparingen, zoals het bevriezen van plezierreizen van DNA-leden en regeringsautoriteiten, het verbieden van de aankoop van dure voertuigen zoals de U$ 100.000 auto’s voor EBS-managers, en het stopzetten van de maandelijkse subsidie van U$ 2 miljoen aan SLM.

De DNL- voorman roept de bevolking op om bij de volgende verkiezingen alleen te stemmen op partijen die dit soort maatregelen in hun programma opnemen en pleit voor een nieuwe politieke koers die deze ongelijkheden en inefficiënties aanpakt.