Nu gaat het niet om de vorige regering of de huidige regering, maar om de volgende regeringen

Door Hikmat Mahawat Khan

Wij staan al bijna op de oprit naar de verkiezingen in 2025, voor de volgende regering die mogelijk ook de regering van 2030 zal zijn vanwege de oliedollars die gaan rollen. In Suriname is het echter de gewoonte om continu in de achteruitkijkspiegel te kijken. Lekker makkelijk, alleen afgeven op het moment dat het kalf al verdronken is. Op zich is terugkijken niet erg als het doel is om ervan te leren, maar laat dat nu net de grootste tekortkoming zijn van de Surinamer en van de politici in het bijzonder. Zij doen alles behalve leren uit het verleden.

Je vraagt je dan af waarom er dan zoveel moeite gedaan wordt om steeds achteruit te kijken. Dus, kijken om ervan te leren en dat geleerde te projecteren op de toekomst is helemaal prima, maar dat is precies wat men niet doet of wil doen. Het is dus in deze fase – nu in 2024 – heel belangrijk om naar de volgende regering te kijken en minder naar de vorige regering of de huidige regering. Let wel: “minder,” maar niet dat je dat moet negeren.

Hiermee wordt, hoop ik, voor velen mijn houding en mening in de media duidelijk. Hoop ik, want als Surinamers één ding ook slecht doen, is het slecht lezen en luisteren. Zij lezen graag wat er **niet** staat en lezen niet wat er **wel** staat. Met het oog op mijn lange mooie vakantie die straks gaat beginnen, wil ik voor één keer iets over mijn motieven delen, zodat de speculaties over mij minder worden; weg zal het nooit gaan. Ik merk dat Surinamers, zowel in Suriname als in Nederland, zich erg veel bezighouden met wie ik ben, in plaats van wat ik zeg. Men heeft erg veel moeite om de inhoud te bespreken en op de inhoud in te gaan, alsof het wat uitmaakt of het een VHP’er, NDP’er of NPS’er is die zegt dat 1+1 = 2 is. Voor velen maakt het uit wie het zegt, want een VHP’er zal nooit 1+1=2 accepteren als die van een NDP’er komt, of andersom. Onbegrijpelijk.

Politieke kleur van mij

Zoals vaker gezegd: ik heb geen politieke kleur en ik ben nooit lid van een partij geweest of nooit gelieerd geweest aan een partij. Ik ken de meeste mensen niet eens persoonlijk. Met de meeste heb ik voor 2022 niet eens contact gehad. Om nog specifieker en duidelijker te zijn:

a. NDP:  Ik heb bijvoorbeeld Bouterse nog nooit in persoon gezien. Ik ken hem alleen van de media. Ik ken niemand van het bestuur van de NDP. Wel heb ik inmiddels appcontact met een deel van het bestuur en met enkele DNA-leden. Sommigen van hen heb ik inmiddels via digitale verbinding gesproken, mede naar aanleiding van mijn berichten in de media. Dit geldt ook voor sommige diehard NDP’ers. Ik heb totaal geen ambitie en bedoeling lid en/of betrokken te zijn bij de partij, behalve dat wat ik tegen alle politici heb gezegd, namelijk dat ik graag mijn kennis en ervaring met Suriname deel als daar behoefte aan is, zonder dat ik een baan of rol zoek, want ik ga niet verhuizen naar Suriname. Ik zoek dus geen baan!
Als het om de NDP gaat, heb ik ook eerder gezegd dat ik waardering heb voor (i) de eenheidsgedachte, ook wel maatschappijvisie, die Bouterse toen door de oude – let wel oude! – NDP in de samenleving had geïntroduceerd, (ii) de ontwikkelingsfilosofie van de oude – let wel oude! – NDP en (iii) het goede werk dat de oude – let wel oude! – NDP heeft geleverd in de districten, en dan met name in Nickerie, waar ik geboren ben. Ere wie ere toekomt: dat van de NDP en Bouterse was goed!

b. VHP: Ik ken niemand van de top van de VHP persoonlijk. Inmiddels ook hier wat appcontacten met enkele VHP’ers, net als dus bij de NDP. Ik heb dus Santokhi nooit ondersteund en dus is er ook geen sprake van dat ik ergens betrokken was om teleurgesteld in te hoeven zijn. De VHP stond ver van mij, omdat ik in de VHP geen ontwikkelingsvisie zag, en ik heb uit observatie kunnen vaststellen dat de VHP als partij racistisch kon zijn, wat ik verafschuw. Maar ook hier geldt, net als bij de NDP, dat ik graag help als het in het belang is van Suriname.

c. NPS: Ik heb eerder in mijn jonge jaren toppers van de NPS ontmoet. In mijn jeugd, toen ik in Suriname woonde, had ik meer sympathie voor de NPS. De huidige NPS is onbekend voor mij.

d.  Overige partijen: Met geen enkele partij heb ik enige binding, behalve dat ook hier geldt wat staat bij de NDP, namelijk dat ik graag meedenk of meehelp als het in het belang is van Suriname.

Het moge, hopelijk, nu duidelijk zijn dat ik geen kleur heb en geen voorkeur heb, behalve voor die politici die echt kunnen aantonen dat ze voor het land en volk echt willen werken. In mijn artikelen en mediaoptredens ben ik kraakhelder en vrij indringend in mijn formuleringen, namelijk dat ik niet graag met een kluitje in het riet weggestuurd wil worden, en dus dat die politici echt van goeden huize moeten komen voordat ik ze zou vertrouwen.

Media-analyses 2022-2024

Ik begon in het voorjaar/zomer 2022, nu dus twee jaar geleden, voor het eerst in de media te schrijven en te spreken over Suriname. In die periode vond ik het belangrijk om niet te praten over het verleden, dus over de vorige regering, maar over het huidig beleid en de huidige regering. Immers, mijn doel was en is dat de regering zou handelen en bijstellen; ik probeerde het kalf te redden voor het verdronk. De vorige regering was een gepasseerd station; dat kalf was al verdronken. Daarom was mijn analyse en kritische beschouwing gericht op de VHP en vooral op Santokhi als leider. Het ging niet om de persoon Santokhi zelf, want als persoon interesseert hij mij niet, ook al omdat ik hem niet eens ken, maar het ging om hem als president en bestuurder van het land. Daarom heb ik bijvoorbeeld nooit iets gezegd over zijn vrouw, behalve over de foute beslissing om de statuten van Staatsolie te veranderen.

Mijn kritische analyses waren dus niet om de NDP goedgezind te zijn en/of de VHP te bashen. Het is mij opgevallen dat veel NDP’ers dat zo wel hebben opgevat, ondanks dat ik steeds in alle contacten benadrukte dat ik geen NDP’er ben en dat ik hen ook zal beoordelen zodra het zover is. De NDP had steeds de houding dat zij intern aan het evalueren zijn en dus tijd en ruimte willen voor zichzelf voordat zij in discussie kunnen gaan met anderen over hun rol. Prima dan, zeg ik.

Houding in 2024

In 2024 aangekomen, een jaar voor de verkiezingen, de oprit naar de verkiezingen toe, is het tijd dat de focus ligt op de volgende regering en op de partijen die daarvoor in aanmerking willen komen. Dan gaat het niet meer om de VHP alleen. De huidige regering is in dat verband een gepasseerd station voor mij. Nu gaat het om alle partijen en die allemaal te beoordelen in een breder context, namelijk (i) wat heb je te bieden aan visie en plannen en (ii) waarom moet ik je vertrouwen als ik jouw historie bekijk.

Nu wordt hopelijk – ja ja, hopelijk, want men leest slecht – duidelijk waarom bijvoorbeeld de NDP nu vaker in het vizier is dan voorheen. De NDP heeft 10 jaren geregeerd met veel blunders en zij weigerden 4 jaren lang erover te praten, maar denken nu gelijk over te stappen naar de campagne toe, en ik zeg: “hoho mie mattie, dat gaat effe te snel.” Effe terug, zullen wij eerst even kijken wat en wie jullie zijn. Dit geldt natuurlijk ook voor de overige partijen. De VHP heeft twee jaren lang voorlopig voldoende “bana batjaw” gehad. Dus hopelijk snappen de Surinamers dat het niet gaat om tjauwmin of door de mand vallen; het gaat om focus en effectief zijn in keuzes van onderwerpen.

Volgende regering en kritisch zijn

Het is belangrijk voor de politici en voor Suriname dat wij heel kritisch tegenover elkaar zijn. Dat ben ik in elk geval. Voor mij is dat zeker makkelijk, omdat ik met niemand mattie hoef te zijn en mijn intenties zijn goed, dus op z’n Papiaments gezegd: “ik worries niet swa.” Mijn boodschap kan niet fijn aanvoelen voor velen, maar dan moet men zelf in de spiegel kijken. De dief moet in de rechtbank niet boos worden op de rechter, maar dan moet die maar niet gaan stelen, zou ik zeggen.

De komende negen maanden worden heel spannend. In negen maanden kunnen wonderen gebeuren. Vrouwen baren een kind – een wonder van God – in die negen maanden. Waarom zouden Surinaamse politici ons niet kunnen verrassen met een wonder? Wie komt er met een visie en plan voor de toekomst van Suriname?

Ik ga zo aanstonds weg met een lange vakantie om te genieten van de mooie stranden, palmbomen, lekkere drankjes, en al het moois in de wereld. De politici hebben dan alle rust en worden niet gestoord door mij. Ik hoop dat mijn “werk” op is en dat ik na de vakantie alleen maar mooie berichten zal zien over de goede prestaties van de politici en de media. Ik zou zeggen: pak de handschoen op en verras het volk.

P.S. Ik ben nog niet helemaal weg; ik moet nog antwoord geven op de goudroofcase zoals beloofd.