Veiligheid vliegtuigpassagiers Suriname in gevaar, waarschuwt ex- voorzitter Stuurgroep luchthaven Zanderij

Vliegtuig reizen vleugel plane

De Surinaamse luchtvaartsector bevindt zich momenteel op een kruispunt van crisis.

Dat laat de voormalige voorzitter van de Stuurgroep Zanderij en ex- directeur van het Surinaamse ministerie van Openbare Werken, ingenieur Dharm Mungra, aan GFC Nieuws weten.

Jarenlange verwaarlozing, onbekwaamheid en een gebrek aan investeringen hebben volgens hem geleid tot een situatie die de veiligheid van passagiers ernstig in gevaar brengt.

De ingenieur meldt verder het volgende.

De specifieke problemen die de sector teisteren, betreffen vooral verouderde apparatuur en ongeschoolde personeel tot de deplorabele staat van binnenlandse vliegvelden.

Gebrek aan basale veiligheidsmaatregelen

Een van de meest schokkende aspecten van de huidige situatie is het gebrek aan basale veiligheidsmaatregelen. Het feit dat heel recentelijk een KLM vliegtuig van Zanderij moest vertrekken zonder essentiële informatie over windrichting en -snelheid vanwege defecte apparatuur is onacceptabel.

Daarnaast roept de recente cocaïnevangst in een SLM-vliegtuig ernstige vragen op over de effectiviteit van de beveiligingsprocedures aangezien er op het gebied van security om herhaling te voorkomen nog niets is te merken hetgeen betekent dat kwaadwilligen nog steeds alle speelruimte hebben voor hun criminele praktijken.

Onbekwaam personeel en verouderde kennis

De luchtvaart is een sector die voortdurend in ontwikkeling is. Nieuwe technologieën en regelgevingen vereisen dat personeel voortdurend bijgeschoold wordt.

In Suriname is dit echter niet het geval. De inspecteurs bij Casas zijn verouderd, de gemiddelde leeftijd is boven 70 jaar, en hebben geen herscholingscursussen kunnen volgen die nodig is om de veiligheid van vliegtuigen te garanderen.

Terwijl nieuwe aanwas vermoedelijk bewust achterwege wordt gelaten. Dit is een zeer ernstige nalatigheid van de autoriteiten ondanks het feit dat deze voor elke vertrekkende passagier uit suriname U$ 6 toucheert.

Disfunctionele luchtverkeersleiding

De luchtverkeersleiding in Suriname is een schaduw van wat het ooit was. Met een tekort aan gekwalificeerd personeel en een gebrek aan investeringen in moderne technologie, is de veiligheid van het luchtruim in gevaar.

De dienst ATC (Air Traffc Control) vroeger werd gedraaid door 5 ploegen totaal ongeveer 50 personen (dames en heren) in 3 schiftdiensten.

Behalve Nieuw Nickerie, Zorg & Hoop en Zanderij, had geen enkel ander vliegveld een volledig opgeleide Airtraffic Controller; alles in het binnenland werd gedaan door de “Stationchefs” die nu grotendeels er niet meer zijn.

Het luchtruim waarvoor de ATC Suriname toentertijd verantwoordelijk was, omvatte Brits Guyana en Frans Guyana en strekte zich uit tot in het midden van de Atlantische Oceaan en had een oppervlakte dat 10x groter was dan de oppervlakte van Suriname.

Het is onbegrijpelijk dat een land met zo’n grote verantwoordelijkheid voor het luchtruim boven de Atlantische Oceaan zo verwaarloosd wordt.

De staat van de binnenlandse vliegvelden

De binnenlandse vliegvelden in Suriname verkeren in een erbarmelijke staat. Slechte infrastructuur, gebrek aan onderhoud en afwezigheid van basisfaciliteiten zoals sanitaire maken vliegen naar het binnenland tot een gevaarlijke onderneming. Het is ondenkbaar dat een ontwikkeld land zulke slechte vliegvelden heeft.

Gebrek aan visie en expertise

Er is een fundamenteel gebrek aan kennis over de luchtvaart, wat leidt tot slechte beslissingen en een verwaarlozing van de sector. Een geformuleerde luchtvaartbeleid ontbreekt totaal.

Conclusie

De situatie in de Surinaamse luchtvaartsector is alarmerend. Jarenlange verwaarlozing, onbekwaamheid en een gebrek aan investeringen hebben geleid tot een situatie die de veiligheid van passagiers ernstig in gevaar brengt.

Het is van cruciaal belang dat de regering dringend actie onderneemt om de sector te hervormen en te moderniseren. Dit vereist aanzienlijke investeringen in personeel, infrastructuur en technologie.

Daarnaast is er een sterke behoefte aan een visie voor de toekomst van de luchtvaart in Suriname. Zonder een dergelijke visie zal de sector blijven achteruitgaan en kan Suriname zijn categorie 1 status verliezen.

Geadviseerd wordt daarom om een onafhankelijke luchtvaartautoriteit in het leven te roepen, het investeren in opleidingen voor personeel, het inzetten van expertise en het opstellen van een nationaal luchtvaartplan.