Politieke samenwerkingsverbanden voor eigen gewin, niet voor Suriname

OPINIE – Helaas lijkt het politieke landschap in Suriname opnieuw een schrijnend voorbeeld van opportunisme en eigenbelang.

De recente aankondiging dat de ABOP en Pertjajah Luhur (PL) apart de verkiezingen ingaan en pas daarna zullen samenwerken, onderstreept dit punt pijnlijk duidelijk.

Dit besluit toont aan dat de leiders van deze partijen zich meer richten op hun persoonlijke en politieke gewin dan op het verbeteren van de situatie in Suriname.

Politieke samenwerking synoniem voor eigenbelang

De samenwerking tussen ABOP en PL is nooit gebaseerd geweest op het verheffen van Suriname, maar eerder op politiek gewin en het maximaliseren van hun eigen machtspositie.

Het besluit om apart de verkiezingen in te gaan en pas na de stembusgang samen te werken illustreert dit opportunisme.

Het is duidelijk dat deze beslissing niet voortkomt uit een visie voor de toekomst van Suriname, maar uit een strategische berekening van wie de meeste zetels kan binnenhalen en wie het meeste baat heeft bij een eventuele samenwerking.

Tijdens een ontmoeting tussen de top van ABOP en PL werden drie mogelijkheden voor samenwerking besproken: opgaan in een nieuwe partij, samenwerken op ressortraadsniveau en apart de verkiezingen ingaan, maar stembusafspraken maken.

Uiteindelijk werd besloten om de derde optie te kiezen, met de toevoeging dat deze beslissing eerst moest worden geconsulteerd met de partijstructuren.

Dit hele proces lijkt echter meer een schijnvertoning dan een serieuze poging om de belangen van het Surinaamse volk te behartigen.

Het is een manier om tijd te rekken en de illusie te wekken van een doordachte en democratische besluitvorming, terwijl de echte motivatie puur strategisch is.

Het feit dat de ABOP na raadpleging van haar structuren publiekelijk heeft verklaard dat de partijen apart de verkiezingen ingaan, bevestigt het gebrek aan oprechte samenwerking en gedeelde visie.

Dit besluit toont aan dat de focus ligt op wie de meeste zetels kan behalen en niet op het gezamenlijk aanpakken van de problemen waarmee Suriname kampt.

De timing en de manier waarop dit besluit naar buiten is gebracht, suggereren een zorgvuldig uitgedachte strategie om de eigen machtsbasis te consolideren.

De keuze om apart de verkiezingen in te gaan, maar na de stembusgang samen te werken, legt de onderliggende motivatie bloot: politiek gewin.

Dit opportunisme is diepgeworteld in het Surinaamse politieke systeem, waar samenwerking en coalitievorming vaak worden gedreven door de vraag wie de meeste voordelen kan behalen, in plaats van door een gezamenlijke visie voor nationale ontwikkeling.

Het bevestigt opnieuw dat de huidige leiders meer geïnteresseerd zijn in hun eigen politieke overleving en succes dan in het aanpakken van de serieuze problemen die het land teisteren.

Zolang politieke leiders blijven opereren vanuit een positie van eigenbelang en opportunisme, zal Suriname blijven worstelen met stagnatie en gebrek aan vooruitgang.

Het is hoog tijd dat de Surinaamse kiezers wakker worden en kritisch kijken naar de motieven en acties van hun politieke leiders.

Alleen door het afwijzen van politiek opportunisme en het eisen van echte, oprechte inzet voor nationale ontwikkeling, kan Suriname hoop hebben op een betere toekomst.

D. Karamat-Ali