Progressieve NDP-vrouwen verdedigen Simons tegen kritiek van Del Castilho

ndp 1

In een recente verklaring heeft Angelic del Castilho, voorzitter van DA’91, haar twijfels geuit over de geschiktheid van Jennifer Geerlings-Simons als presidentskandidaat namens de Nationale Democratische Partij (NDP).

Del Castilho bekritiseerde Simons’ prestaties als parlementsvoorzitter en stelde dat zij tekort is geschoten in het aanpakken van kapitaal, corruptie en het eerbiedigen van mensenrechten.

Del Castilho was stellig in haar beoordeling: “Simons heeft in haar rol als parlementsvoorzitter niet aangetoond de kracht te hebben om de strijd aan te gaan tegen belangrijke kwesties zoals corruptie en het beschermen van mensenrechten.”

Deze scherpe kritiek komt te midden van een periode waarin de NDP zich voorbereidt op de komende verkiezingen en potentiële kandidaten voor het presidentschap overweegt.

Binnen de NDP hebben enkele jonge progressieve vrouwen gereageerd op de opmerkingen van Del Castilho. Zij vinden dat DA’91 zich beter kan richten op het versterken van haar eigen interne organisatie, gezien het feit dat de partij moeite heeft om een substantiële achterban te mobiliseren en zelfs niet in staat is om één zetel te winnen in de verkiezingen.

Geerlings-Simons wordt binnen de NDP gezien als een sterke en bewezen leider. Gedurende haar ambtstermijn als parlementsvoorzitter heeft zij aanzienlijke invloed gehad en belangrijke hervormingen doorgevoerd.

Haar aanhangers benadrukken haar vermogen om een diverse achterban te verenigen en effectieve politieke strategieën te implementeren. Ze wijzen ook op de beperkte bijdrage van Del Castilho aan Suriname, buiten haar korte periode als ambassadeur tijdens een samenwerking tussen DA’91 en de NDP.

Er wordt gespeculeerd dat del Castilho zelf ambities heeft voor het presidentschap van Suriname. Dit roept vragen op over de motieven achter haar kritiek op Simons. Sommigen suggereren dat Del Castilho probeert een potentieel sterke vrouwelijke concurrent te ondermijnen om haar eigen kansen te verbeteren.

“In plaats van elkaar te bekritiseren, zou het de politieke leiders in Suriname sieren om samen te werken aan de groei en ontwikkeling van hun partijen en aan het verbeteren van het politieke klimaat in het land”. Del Castilho wordt aangespoord om zich te richten op het versterken van DA’91 en constructieve voorstellen te doen voor de toekomst van Suriname, in plaats van andere vrouwelijke leiders neer te halen.