Surinaams binnenland het zwaarst getroffen door economische crisis

failliet crisis

Het Surinaamse binnenland wordt het zwaarst getroffen door de economische crisis die het land in zijn greep houdt.

De prijzen van basisproducten zijn exorbitant gestegen, wat een zware last legt op de inwoners van deze gebieden.

Een pak rijst van 5 kg kost in het binnenland al gauw tussen de 250 en 450 SRD, terwijl dezelfde hoeveelheid rijst in Paramaribo en omstreken nog rond de 175 tot 200 SRD ligt.

De kosten van benzine zijn ruim 50% hoger in het binnenland, wat een domino-effect heeft op de prijzen van alle levensmiddelen en essentiële goederen. Dit maakt het dagelijkse leven voor de binnenlandbewoners steeds moeilijker en duurder.

De regeringscoalitiepartij ABOP van vicepresident Ronnie Brunswijk, die tijdens de verkiezingen de meeste zetels in het binnenland behaalde, had beloofd verandering te brengen en de situatie te verbeteren. Vier jaar later voelen veel bewoners zich in de steek gelaten, omdat de beloofde verbeteringen uitblijven.

Maria (34, binnenlandbewoonster): “We hadden zoveel hoop toen we op ABOP stemden, maar nu lijkt het alsof we vergeten zijn. De prijzen blijven stijgen en er is geen hulp in zicht.”

Ondanks de teleurstellingen maakt Brunswijk en zijn partij zich klaar voor een nieuwe termijn. Ze roepen de gemeenschap, inclusief de bewoners van het binnenland, op om opnieuw op de partij te stemmen, met de belofte om de economische situatie aan te pakken en te verbeteren.

Hans (50, handelaar): “Het is moeilijk te geloven dat ze deze keer wel hun beloftes zullen nakomen. We hebben al vier jaar gewacht en niets gezien. Het wordt tijd dat we echte veranderingen zien, niet alleen woorden.”

De situatie in het binnenland roept om dringende maatregelen en interventies van de overheid. De bewoners hebben behoefte aan concrete acties die de stijgende kosten van levensonderhoud aanpakken en de levenskwaliteit verbeteren.

Ruben (58, ondernemer): “We hebben leiders nodig die echt om ons geven en bereid zijn om offers te brengen voor het welzijn van het land. Het is tijd dat we onze stem laten horen en verandering eisen.”