SWM verduidelijkt: ‘Vuil’ in waterleidingen zijn ijzer- en mangaandeeltjes

kraan water

De Surinaamse Waterleiding Maatschappij (SWM) heeft recentelijk op sociale media een verklaring gegeven over het fenomeen van spuien en de aard van ‘vuil’ aan de binnenzijde van waterleidingbuizen.

Volgens de SWM is dit ‘vuil’ eigenlijk geen traditioneel vuil, maar voornamelijk kleine ijzer- en mangaandeeltjes die van nature voorkomen in grondwater.

In de verklaring legt het bedrijf uit dat tijdens het zuiveringsproces een deel van deze ijzer- en mangaandeeltjes wordt verwijderd, maar dat een klein deel toch door de zuivering heen komt en in de opslagkelders belandt.

Van daaruit verspreiden deze deeltjes zich verder door het leidingnetwerk, waar ze zich hechten aan de binnenzijde van de waterleidingbuizen en een soort aanslag vormen.

De spuiwerkzaamheden die SWM uitvoert zijn bedoeld om deze aanslag te verwijderen en eventuele klachten over vuil water te verhelpen.

De verklaring werpt volgens analisten licht op een veelvoorkomend misverstand over de aard van “vuil” in drinkwaterleidingen.

Door het publiek bewust te maken van de oorsprong van dit probleem, hoopt SWM mogelijk ongerustheid over de waterkwaliteit weg te nemen en het begrip voor hun spuiwerkzaamheden te vergroten.

Experts uit Nederland vertellen aan GFC Nieuws dat te veel ijzer en mangaan in drinkwater kan leiden tot onaangename smaak en geur, bruinachtige verkleuringen, en vlekken op wasgoed en sanitair.

Het kan ook de groei van bepaalde bacteriën bevorderen, wat leidt tot verdere kwaliteitsproblemen van het water.

Langdurige blootstelling aan hoge niveaus kan bovendien gezondheidseffecten hebben, zoals orgaanschade of neurologische problemen.