Ondeskundige politieke leiders blijven Suriname naar de afgrond duwen

Armoede munten in hand

In de vele jaren sinds Suriname onafhankelijk werd van Nederland in 1975, heeft het land zich in een constante staat van politieke en economische verwarring bevonden.

Het is een bittere pil die we als natie keer op keer moeten slikken: de belofte van welvaart en vooruitgang die door onze politici wordt gedaan, blijft een ongrijpbare droom.

Waarom? Het antwoord is simpel en tegelijkertijd frustrerend: het ontbreekt ons aan capabele personen binnen de regering.

De leiders die ons land sinds de onafhankelijkheid hebben bestuurd, hebben stelselmatig gefaald.

Ze missen niet alleen de essentiële kennis en vaardigheden, maar, wat nog belangrijker is, de oprechte intentie om het welzijn van Suriname en haar inwoners voorop te stellen.

Hun focus lag niet op het bouwen aan een sterke, zelfvoorzienende natie, maar op het vergroten van hun eigen financiële welvaart. Dit is geen cynische kijk op de zaken; het is de harde realiteit die ons dagelijks leven beïnvloedt.

Een land als Suriname, rijk aan natuurlijke hulpbronnen en met een divers cultureel erfgoed, heeft het potentieel om te bloeien.

Maar zonder leiderschap dat gekenmerkt wordt door deskundigheid, integriteit en een onwankelbare toewijding aan het publieke belang, blijft dat potentieel onbenut.

Het is cruciaal dat de personen die ons beleid bepalen niet alleen kennis van zaken hebben, maar ook een visie op hoe deze kennis ten goede kan komen aan de gehele bevolking.

De hoop op verandering in 2025, met de komst van nieuwe politieke figuren, wordt getemperd door de harde realiteit dat ook binnen de oppositie de nodige expertise ontbreekt.

Het lijkt een eindeloze cyclus van onbekwaamheid en zelfverrijking, een scenario waarin de gemiddelde Surinamer steeds weer bedrogen uitkomt.

De toekomst van ons land ziet er niet rooskleurig uit, tenzij er mensen opstaan die werkelijk competent zijn. Maar de vraag blijft: waar zijn deze mensen?

Tot op heden zijn er weinig aanwijzingen dat dergelijke individuen bereid en in staat zijn om de leiding te nemen.

Dit gebrek aan competent leiderschap is niet alleen een struikelpunt; het is een noodkreet voor een radicale verandering in hoe wij ons land besturen.

Totdat we de moed vinden om deze verandering te omarmen, om leiders voor te dragen die de ware belangen van Suriname vertegenwoordigen, zal de droom van welvaart en vooruitgang dat blijven: een droom.

Het is tijd dat we ons realiseren dat de toekomst van ons land afhangt van de keuzes die we nu maken. Suriname verdient beter, en het is aan ons om ervoor te zorgen dat dit ook werkelijkheid wordt.