OPINIE – De recente goedkeuring van drie kansspelwetten in het Surinaamse parlement heeft een debat aangewakkerd over de regulering van de gokindustrie en de impact ervan op de samenleving.
Deze wetten, voorgesteld als een middel om witwassen en terrorismefinanciering te bestrijden, hebben tot verdeelde meningen geleid, waarbij sommige parlementsleden kritiek uiten op het gebrek aan duidelijkheid en effectieve maatregelen om gokverslaving en gezinsontwrichting tegen te gaan.
Een van de belangrijkste argumenten voor de goedkeuring van deze wetten was de noodzaak om de kansspelsector te ordenen. De Surinaamse overheid, onder druk van internationale aanbevelingen van de CFATF, streeft naar een betere controle over de geldstromen in deze branche. Dit is inderdaad een legitiem streven, gezien de mogelijke banden tussen kansspelen en criminele activiteiten.
Niettemin hebben veel parlementsleden hun bezorgdheid geuit over het feit dat de wetten niet ver genoeg gaan om de negatieve gevolgen van gokken aan te pakken.
Gokverslaving en gezinsontwrichting worden als ernstige problemen gezien, en sommigen beweren dat de regering niet voldoende maatregelen heeft genomen om deze kwesties aan te pakken. Er zijn oproepen gedaan om de wetten aan te scherpen en om meer aandacht te besteden aan sociale programma’s en voorlichting om gokverslaving te voorkomen.
Een opvallend argument tegen de gokindustrie is dat deze weinig bijdraagt aan een gezonde economie en samenleving. Parlementariër Radjendrekoemar Debie betoogt dat investeringen in gokhuizen niet hetzelfde positieve effect hebben als investeringen in productiebedrijven, kleine industrieën en de agrarische sector.
Hij beweert dat de gokindustrie eerder leidt tot verslaving onder de werkende klasse en de vernietiging van productieve activiteiten in het land. Debie suggereert dat het aanpakken van gokhuizen kan bijdragen aan het bestrijden van armoede en het creëren van een sociaal vangnet voor kwetsbare burgers.
Parlementslid Mahinder Jogi sluit zich aan bij Debie en benadrukt dat het aantal gokverkooppunten drastisch moet worden verminderd. Terwijl de regering voorstelt om het aantal met slechts 30 procent te verminderen, pleit Jogi voor een reductie van maar liefst 70 procent. Zijn standpunt illustreert de bezorgdheid over de groei van de gokindustrie en de noodzaak om een balans te vinden tussen regulering en sociale verantwoordelijkheid.
In deze kritische analyse wordt duidelijk dat de goedkeuring van de kansspelwetten in Suriname een complexe kwestie is met verschillende perspectieven.
Hoewel het waarborgen van financiële integriteit belangrijk is, moeten de negatieve sociale gevolgen van gokken niet over het hoofd worden gezien.
Het is aan de regering en het parlement om evenwichtige maatregelen te nemen die zowel de economische belangen als de welzijnsbelangen van de samenleving dienen.
B. Krishnadath
DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
