OPINIE– Sinds 2020 heeft Suriname te maken met een vorm van vernieuwende politiek.
Wat zich nu ontvouwt, is ongekend en verbaast ons. We hebben nog geen direct antwoord omdat het nieuw is voor Suriname. Deze vorm van politiek lijkt bewust ingezet te zijn om een nieuwe politieke orde te introduceren zonder opstand en hindernissen.
De bedoeling lijkt te zijn om op verschillende manieren het volk te onderdrukken en etnisch te verdelen. Dit zou de weg moeten effenen voor een nieuwe politieke benadering van de regeringsleiders.
Een aantal belangrijke vernieuwingen zijn zichtbaar:
Er is een nieuwe vorm van democratie geïntroduceerd waarbij de scheiding der machten minder relevant lijkt te zijn. Er lijkt een overgang plaats te vinden van democratie naar totalitarisme.
Het volk wordt nu geacht naar de politieke leiders te luisteren. Degenen die meedoen, worden beloond, terwijl andersdenkenden als politieke tegenstanders worden gezien.
Er is gebrek aan transparantie over politieke beslissingen, waarbij de coalitieleden in het parlement niet langer onafhankelijke volksvertegenwoordigers lijken te zijn, maar eerder gehoorzaam aan de politieke leiders.
De wetgevende macht lijkt geconcentreerd te zijn bij enkele regeringsleiders die zich niet gebonden achten aan nationale en internationale wetten, gebaseerd op hun overtuiging dat hun politieke visie superieur is.
Deze ontwikkelingen gaan zo ver dat afwijkende meningen worden onderdrukt, gestraft en zelfs bestraft. De situatie lijkt te zijn geëvolueerd tot een vorm van totalitarisme waarbij de staat controle uitoefent over alle aspecten van het leven, inclusief politiek, cultuur, religie en economie.
Desinformatie wordt ingezet om de publieke opinie te beïnvloeden via sociale media, radio en televisie. De politieke discussies lijken te zijn gestuurd in lijn met de agenda van de totalitaire regeringsleiders. Ze hebben er zelfs in geslaagd om vorige politieke leiders in een negatief daglicht te plaatsen.
Het gewone volk wordt op subtiele wijze onderdrukt door psychologische manipulatie. De waarheid lijkt te vervagen en zelfs feitelijke kennis wordt ondermijnd. De bevolking wordt verdeeld en geïndoctrineerd, waardoor hun vrijheid en autonomie worden aangetast.
De vraag die rijst, is of deze vorm van jonge en dynamische vernieuwende politiek daadwerkelijk leidt tot positieve veranderingen voor Suriname en haar burgers. De huidige ontwikkelingen hebben de traditionele democratie veranderd en lijken niet meer te zijn gebaseerd op gezonde politieke visies.
Er wordt opgeroepen tot introspectie en bewustwording van de situatie. Het is belangrijk om de realiteit onder ogen te zien en te begrijpen dat de huidige koers afwijkt van een democratisch systeem. Er wordt gepleit voor leiderschap dat de geschiedenis van Suriname begrijpt en in staat is om eenheid te brengen in een verdeelde samenleving.
Hoewel het heden somber lijkt, is er nog altijd hoop op een betere toekomst voor Suriname. Het vereist echter het doorzien van de manipulatieve tactieken en het streven naar vrijheid en eenheid, met kennis van zowel lokale als internationale politieke dynamiek.
Marie-Louise Vissers
DISCLAIMER: Publicatie van opiniestukken houdt niet in dat GFC het eens is met de inhoud.
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
