Protesten: noodzaak, oorzaak of eerder gevolg?

actie protest

INGEZONDEN– Vrijdag 17 februari is voor eeuwig op onze netvlies gebrand.

Wat ogenschijnlijk een onschuldig moment zou worden in onze historie als jonge natie, werd op een gegeven moment een gruwel. Een tamelijk rustige protestactie, die al 2 weken eerder was aangekondigd door activist Pakittow Biervliet.

We nemen in het kort de situatie van de huidige politiek in beschouwing met betrekking tot de grote ontevredenheid van het volk, de vijandige aanpak van de huidige regering naar haar bevolking, de schendingen van de rechten van de Surinaamse mens en nog andere gevolgen.

Het Surinaams volk onder leiding van de Inheemse gemeenschap van Suriname is van mening en of constateert dat er een desastreus politiek, sociaal-maatschappelijk punt bereikt is, dat leidt tot vernietiging van het moeizaam door de jaren heen opgebouwde vertrouwen in een stabiele Surinaamse natie.

De ontstane situatie dat is veroorzaakt door onprofessionaliteit, mismanagement, een verkeerde aanpak van de huidige regering onder leiding van president Santhoki met coalitiepartners ABOP onder leiding van Ronny Brunswijk en PL onder leiding van Paul Somohardjo.

De overheid voert al langer dan 2 jaar een crashbeleid uit dat niet alleen de kleine portemonnee treft. Zicht op de toekomst is voor velen onduidelijk geworden.

De laatste maatregelen van de overheid, voor wat betreft de prijzen bij de pomp, maken het voor velen een dagelijkse strijd om uit te komen. Ontsporing, irritatie, frustratie zijn het gevolg voor velen in het veld.

Een duidelijke voedingsbodem voor corruptie, buitensporigheid, weerstand, branden, vernielingen, mishandeling, plunderingen en ga zo maar door waren het gevolg van de actie.

Protestvoeren tegen het beleid van de regering, welke regering dan ook, is een democratisch recht. Het is uitingg even aan de vrije mening, maar niet op deze manier.

Het uiten van de vrije mening heeft niets te maken met het vernielen van andermans bezit en zeker niet als dat diens bron van inkomsten is.

De Amazone Partij Suriname keurt ten stelligste af wat zich afgelopen vrijdag heeft voorgedaan. De plunderingen hebben te lang geduurd, terwijl er in verschillende delen van de binnenstad veiligheidsdiensten gevestigd zijn die de schade hadden kunnen beperken.

Het ministerie van Defensie had de militairen kunnen inzetten om op te treden tegen plunderaars, maar dat is nimmer gebeurd. Het ministerie van Defensie moest voordat de protestactie begon op strategische punten in de stad haar manschappen post laten vatten.

Er reist nu de vraag: Is de overheid capabel genoeg om de veiligheid van haar burgers te waarborgen? Dat is niet gebleken op 17 februari.

Voor veel ondernemers moet dit een traumatische ervaring zijn, want die zullen steeds met de vrees lopen dat ze beroofd of geplunderd kunnen worden en aan hun lot overgelaten worden. Toekomstige investeerders zullen zich steeds afvragen of het land veilig is. Veiligheid is trouwens een van de factoren waarmee er rekening wordt gehouden wanneer men een land aandoet.

De mensenrechten van de Surinamers zijn ernstig geschaad, terwijl deze bizarre manier van aanpak van problemen was afgezworen na de militaire en de vuile binnenlandse oorlog.

Er wordt geconstateerd dat dezelfde weg wordt bewandeld door de regering die de directe oorzaak was van de militaire en vuile binnenlandse oorlog die ons kapotmaakte.

Wat vrijdag 17 februari ook heeft doen blijken, is het feit dat de overheid ook op een ander front aan het falen is. En dat is het garanderen van Paramaribo op Unesco’s Werelderfgoed. Suriname prijkt op de Werelderfgoedlijst van de Unesco en functioneert op die manier als toeristisch trekpleister maar ironisch genoeg begon juist in één van die gebouwen een brand.

De algemene veiligheid heeft een enorme deuk gehad. Op de schouders van de overheid rust nu de zeer belangrijke taak om na te gaan als het desastreus beleid voor de samenleving wordt gecontinueerd of serieus met alle lagen van de bevolking in conclaaf zal gaan teneinde een beter Suriname te creëren.

Tijdens de persconferentie van de regering is er geen woord gerept over de boodschap dat voortvloeide uit de protesten. De president heeft veel gesproken, maar weinig gezegd. De regering heeft de boodschap niet begrepen, dus kunnen we voorzichtig de conclusie trekken dat er geen verandering in dit beleid zal komen.

Onze kracht als bevolking ligt in het feit dat wij tolerant jegens elkaar zijn. Terwijl in landen in de regio de etnische spanningen soms hoog oplopen, zijn we gespaard gebleven van deze taferelen. Het plunderen van andermans bezit is niet Surinaams en dit mag niet meer gebeuren. Dit is niet de manier hoe we ons land willen presenteren aan de rest van de wereld.

We hebben een regering nodig die voor het volk werkt en niet voor zijn loyalisten. Het volk geeft aan de verhogingen niet meer aan te kunnen. In een land met zoveel bodemschatten, vruchtbare grond en veel flora en fauna mag er geen armoede zijn. Vooral niet met een inwonersaantal van iets meer dan een half miljoen.

Goed leiderschap is iets wat Suriname ontbreekt. Het is duidelijk dat de huidige parlementariërs en vooral de regering niet weten hoe dit land te besturen. Tijdens de protesten zijn ze nimmer met het volk gaan praten. Allemaal waren opvallend stil thuis in hun aircoruimte.

De bitterheid van de bevolking is duidelijk te merken aan de vele verdeelde reacties. Het gedrag van de plunderaars is totaal niet goed te praten maar de onrust, pijn en frustratie die velen dagelijks meemaken, is op deze manier tot uiting gekomen.

Wij roepen alle Surinamers op om zich in te zetten, zodat wij in alle rust de vele problemen en uitdagingen gezamenlijk het hoofd kunnen bieden.

Wij doen nogmaals een beroep op de overheid en regeringsleiders om deze noodkreet van de samenleving zeer ernstig te nemen en er alles aan te doen om de grote noden die er zijn te lenigen en geen maatregelen te treffen die ons dieper in het dal storten.

Zij kan beginnen door de oorzaken die hebben geleid tot dit protest aan te pakken.

De Amazone Partij Suriname