INGEZONDEN- Onlangs was er een erg fel twistgesprek bij ons op kantoor over Suriname. Volgens enkele collega’s is ons land totaal vernietigd door president Chan Santokhi en Ronnie Brunswijk.
Ze geven wel eerlijk toe dat het kapotmaken van Suriname werd ingezet door de vorige regeerders onder leiding van voormalige president Desi Bouterse.
Maar het zou volgens hen de huidige regering zijn die verder is gegaan met het sloopwerk en het storten van de gemeenschap in een nog diepere en donkere put.
Het moet eerlijkheidshalve toegeven worden dat Santokhi veel fouten heeft gemaakt en nog steeds maakt.
Ook wordt er verzuimd om onder anderen de juiste productiebeleidsmaatregelen te treffen die erin moeten resulteren dat het land structureel voldoende harde valuta gaat verdienen.
Maar de schuld van de enorme achteruitgang in het land mag niet helemaal in zijn schoenen worden geschoven.
HET IS VOORNAMELIJK DE SCHULD VAN DE SAMENLEVING
De schuld ligt bovenal bij de samenleving.
Het grootste probleem dat Suriname heeft is een ernstig tekort aan inkomsten uit het buitenland. Simplistisch uitgelegd: een geldprobleem. Kapitaal haal je binnen door onder meer zelf te produceren en exporteren.
Maar het merendeel van de Surinamers is niet ondernemend, heeft een extreem gebrek aan algemene kennis, weigert die te vergaren en beschikt bovendien niet over de juiste zakenmentaliteit.
Het gevolg is dat er slechts weinig ondernemers over blijven die zich richten op macroproductie en grootschalig exporteren waardoor er ook veel minder inkomsten worden gegenereerd die in de staatskist worden gestort.
Een bijkomend probleem is dat de regering niet in staat is om de condities voor het opzetten van op de exportgerichte bedrijven te verbeteren. Het kabinet geeft op dit vlak ook niet de juiste impulsen.
Suriname is uiteindelijk een land geworden dat bijna volledig afhankelijk is van de import. De verhouding tussen importeren en exporteren is in hoge mate scheefgegroeid.
MEN IS IN SURINAME LIEVER LUI DAN MOE
Men is hier liever lui dan moe en al tevreden met een overheidsbaantje in ruil voor een hongersalaris waarmee men nooit echt rijk zal kunnen worden. Ga maar na hoeveel overtollige personen actief zijn binnen het ambtenarenapparaat.
Deze luie mensen zijn de hele dag vaker aan het roddelen of niksen dan hard werken.
Het zal met een volk dat zo inactief, onderontwikkeld en nota bene consumptiegericht is, geen enkele president, ook Chan Santokhi, niet lukken om dit land op een hoger niveau te brengen.
Dat is de bittere realiteit die nu zo zoetjes aan eerlijk onderkend moet worden.
De schuld moet niet alleen gelegd worden bij deze staatsman die echt wel zijn best doet.
Met een sterk onderontwikkeld volk dat weigert zich naar een hoger kennisniveau te tillen en een lekker lui leven mentaliteit heeft – men wil niet hard werken maar liever luieren op een ministerie-Â zal Suriname nooit welvarend worden.
Welke president dan ook aan de macht is, het zal niet lukken!
Foto ter illustratie.
R. Pinas
DISCLAIMER:Â Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de GFC Nieuwsredactie het eens is met de inhoud
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
