INGEZONDEN– Na de afschaffing van de slavernij in 1863 weigerden de marrons zich nog als slaaf te laten gebruiken.
De voormalige kolonisator, Nederland, zag zich genoodzaakt op zoek te gaan naar andere goedkope krachten in andere delen van de wereld.
Het was belangrijk voor de kolonisator de economie draaiende te houden en het liefst op dezelfde wijze van slavernij en uitbuiting zoals zij dat deed in de periode vóór de afschaffing van de slavernij.
Op 5 juni 1873, vandaag precies 149 jaar geleden, arriveerden de eerste Brits-Indische contractarbeiders op het immigranten schip, de Lalla Rookh, in Suriname.
Onder valse voorwendselen zijn de Hindostaanse broeders en zusters naar Suriname gelokt. Hun situatie werd hier niet verbeterd en moesten zij hard op de plantages werken voor een schamel loon.
Met de komst van de Hindostanen is ons land verder gaan ontwikkelen. De Algemene Bevrijding en Ontwikkelings Partij (ABOP) acht het daarom goed om vandaag een moment stil te staan bij hetgeen onze Hindostaanse voorouders hebben moeten doorstaan.
Vooral hun moed en doorzettingsvermogen kan een inspiratiebron zijn om de gedachte van harmonie en verbroedering verder uit te bouwen.
Onze Hindostaanse voorouders hebben een markante bijdrage geleverd aan de opbouw van ons land en daar zijn wij bijzonder trots op. Ze hebben zich op vele gebieden ingezet en ontwikkeld. Tot heden levert deze groep een enorme politieke, economische, culturele en sociale bijdrage aan de ontwikkeling van Suriname en is niet weg te denken uit ons midden.
Hoe zou Suriname eruit zien zonder de heerlijke roti, zonder de mooie bhaitak ghana, zonder het Phagwafeest, zonder Ied ul Fitre, zonder de sari kleding en zonder Sarnami? Suriname is geen Suriname zonder deze bijzondere eigenschappen. Wij kennen het niet anders.
De aanwezigheid van onze Hindostaanse broeders en zusters markeert een schat van culturele rijkdom die wij moeten koesteren.
Vandaag is wederom een dag om niet alleen trots te zijn op wie wij zijn, maar te bezinnen, gelet op de vele uitdagingen waar ons land al enige voor staat.
Het is een periode om meer goed te doen met en voor elkaar, meer begrip, geduld en liefde voor elkaar op te brengen. De uiting van deze gedachte kan het gevoel van saamhorigheid vergroten.
De zin uit ons volkslied ‘Hoe wij hier ook samen kwamen’ herinnert ons eraan hoe onze voorouders onder erbarmelijke omstandigheden uit verschillende gebieden van de wereld naar Suriname zijn afgereisd. Deze ervaring moet de eenheidsgedachte uitbouwen om zo samen te werken aan de ontwikkeling van Suriname.
Met deze positieve gedachte, feliciteert de ABOP de Surinaamse gemeenschap en in het bijzonder onze Hindostaanse broeders en zusters met 149 jaar Hindostaanse immigratie en wenst u allen een mooie, maar vooral vredelievende dag toe.
S. Gallant maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com