Open brief aan u, aan u persoonlijk!

INGEZONDEN– Beste, lieve medeburger van Suriname, Ja, u leest het goed. Deze brief is voor u. Alleen voor u, dus niemand anders.

U, mijn buurman, u met uw carwash, drie straten verder op, u mijn naaste en verre familielid.

En u ,verpleegster die dagelijks van hot naar her moet rennen om levens te redden en u de hosselaar die moet proberen te overleven.

En natuurlijk ook alle lantiman, huisvrouwen en – mannen, arbeiders, onderwijzend personeel, buschauffeurs, leden van de gewapende macht, boswachters, studenten, schaafijsverkopers, u allen schrijf ik deze brief PERSOONLIJK.

BEKIJK OOK MEER GFC NIEUWS: Artsen geschokt: 1000x virale lading met Deltavariant

U dus, tezamen met uw andere 659.999 medeburgers.

Helaas was het niet mogelijk om deze brief direct in uw brievenbus te doen. De medewerkers van Surpost hebben wel wat anders aan hun hoofd, dan bezig te zijn met brieven bestellen.

Ik ben dus maar uitgeweken naar het publiceren van deze brief in alle Surinaamse media.

Ik weet dat lezen niet onze nationale hobby is. Plaatjes kijken van verongelukte verkeersslachtoffers of uitgebrande woningen, spreken meer tot de verbeelding.

Maar de inhoud van deze brief overstijgt de gruwelen van al deze sensationele foto’s. En ik kan niets anders dan u persoonlijk deelgenoot te laten worden van de grote misstanden in Suriname, die u en mij dagelijks treffen.

Lees deze brief rustig maar als een wake-up call.

Want ik durf met grote stelligheid wel te schrijven dat u en ik dagelijks en ons hele leven keihard tegen allerlei muren oplopen.

Muren, die kunstmatig zijn opgetrokken om ons leven in dit mooi paradijselijke Suriname vooral te frustreren.

Want u bent het toch met mij eens dat er veel, eigenlijk veel te veel, mis is in ons land?

En niet alleen vandaag de dag ervaren wij dat als Surinamers, nee, dit is al tientallen jaren het geval.

BEKIJK OOK MEER GFC NIEUWS: Moeder laat priester huis zegenen na zien ‘geest’

Want zeg eens eerlijk? Voelt u zich wel echt veilig? Komt u maandelijks uit met uw huishoudbudget? Ergert u zich ook zo aan de misdragingen in het verkeer? En die puinhoop die ze er in het onderwijs van maken?

Om nog maar te zwijgen van de droevige slechte medische zorg. Artsen, die hun portemonnee eerder laten spreken dat de woorden die ze met hun eed van Hippocrates hebben afgelegd. Dat zijn toch ervaringen, die u en ik met elkaar delen? Of niet soms?

En gewoon op de persoon af een indringende vraag. Was ook u niet die persoon die stiekempjes hoopte dat het vanaf mei 2020 eindelijk eens beter zou gaan met ons als Surinamers? Ja toch? Er was toch eindelijk een sprankje hoop dat tientallen jaren van mismanagement in het landsbestuur nu eindelijk eens grondig zouden worden aangepakt?

Eerlijkheidshalve wil ik natuurlijk wel vermeld hebben dat de nieuwe machtshebbers ons allemaal wel gewaarschuwd hebben voor nog slechtere tijden. Dat zal ik niet ontkennen en vond ik ook wel een begrijpelijk argument.

En ik neem aan dat we dat allemaal hebben begrepen, ook al waren de nieuwe machthebbers van uw kleur. En weet dus dat van alle 660.000 medeburgers er 50.000 zijn, die iedere dag weer nog een extra zorg hebben.

Een zorg, waar deze Surinamers ongewild en ongevraagd mee worden geconfronteerd. Dat zijn onze mannen en vrouwen die blind zijn geboren of geworden, die niet goed of helemaal niets horen, die aan een rolstoel zijn gekluisterd of een meervoudige beperking hebben..

Die kunnen niet spontaan zo even bij een vriend, familielid of kennis op visite door in een auto te springen of de bus te pakken.

Die hebben ook nooit de gelegenheid gehad om naar school te gaan. Niet alleen dat scholen vrijwel ontoegankelijk zijn, maar ook het onderwijzend personeel weet zich geen raad met het begeleiden van kinderen met een beperking. Dus die moeten geïsoleerd worden.

Je zult dus maar een beperking in Suriname hebben. Dan word je letterlijk en figuurlijk twee maal gestraft.

Niet alleen vanwege het feit dat wij als Surinamers de druk van alledag moeten zien te doorstaan, maar met een fysieke of verstandelijk beperking zitten deze mensen dicht tegen de status van paria aan.

BEKIJK OOK MEER GFC NIEUWS: 26- jarige succesvolle en knappe zakenman met $ 50.000 maandsalaris worstelt met vinden vriendin

Ik sprak hiervoor over kunstmatige muren. Want ieder gezond denkend mens beseft, dat wat wij elkaar als Surinamer aandoen, geen natuurlijk obstakel is, maar te wijten is aan onwil en onvermogen van mensen die u en ik op de plek hebben neergezet om ons leven dragelijk te maken.

En dat is precies het punt, waarvoor ik u deze brief schrijf. Want, u en ik kunnen vandaag die kunstmatige muren, steen voor steen gaan afbreken.

U en ik hebben de heilige plicht om direct vandaag met die afbraak te beginnen.

Niet alleen in het belang van mensen met een beperking, maar ook in uw belang. Dat gevoel, dat het altijd zo in Suriname is geweest en dat je maar blij moet zijn, als de autoriteiten je een pakket geven, dat gevoel moet verdwijnen.

U en ik vormen dit land. U en ik zijn de baas in dit land. U en ik bepalen gezamenlijk hoe wij ons prettig willen voelen in ons geliefd Suriname.

En als dus medici denken dat zij als een opperwezen over het lot kunnen beschikken van hun patiënten, door medische zorg te weigeren, als een rekeningetje van een paar SRD nog openstaat voor ongevraagd ambulancevervoer, dan dient deze arts op zijn vingers getikt te gaan worden.

Als begeleiders op de lerarenopleiding menen dat zij hun jong volwassen leerkrachten in spé nog kunnen mishandelen alsof het kleuters zijn, dan dient er door een autoriteit ingegrepen te worden bij dat opleidingsinstituut.

Want die afgeleverde leerkrachten weten niet beter, dan dat je Surinaamse leerlingen moet bestraffen.

Als buschauffeurs het fietspad op het pad van Wanica kiezen, in plaats gewoon netjes hun beurt in de file af te wachten, dan dient voor de veiligheid van ons allemaal, direct op te worden gehandhaafd.

En wat te denken van al die beelden overdag op TV, die niet bestemd zijn voor jeugdige ogen? Geweld, openlijke seks, horror, het moet allemaal niet gekker worden. Een reclamecodecommissie is dan niet teveel gevraagd.

En dan heb ik nog niet eens over het gebruik van kwik door onverantwoordelijke gelukszoekers, waarvan bewezen is dat de dampen levensgevaarlijk zijn. En u en ik worden daar gewoon iedere dag aan bloot gesteld.

En waar kunt u met uw ergernissen terecht? Ja, mopperen op Facebook. Dat doen we graag. Of klagen op het werk en uren met collega’s hoofdschuddend ons afvragen waar het allemaal naar toe moet gaan.

BEKIJK OOK MEER GFC NIEUWS: Staatsgreep in Suriname mogelijk, autoriteiten moeten 24 uur per dag alert zijn

Vandaag nog gaan wij daarom onze gekozen DNA -eden aanspreken op al deze misstanden. En wij eisen dat er binnen een afzienbare tijd een onafhankelijk ombudsman wordt aangesteld, die openstaat voor het ontvangen van klachten over misstanden van ons als burgers.

Deze ombudsman moet politiek onafhankelijk zijn en rechtstreeks aan de DNA rapporteren. Hoe het allemaal juridisch en technisch opgezet moet gaan worden dat laten we dan graag over aan experts. Maar u en ik staan erop dat deze ombudsman nog dit jaar in functie komt.

En u weet het , deze brief is bedoeld als een wake-up call. Dus u en ik gaan niet zitten wachten, totdat iemand anders vandaag in actie komt, toch?

Ik verwacht dat u vandaag de telefoon pakt, of een mail schrijft, naar de persoon, die u het mandaat hebt gegeven om het allemaal voor ons te regelen in het landsbestuur.

Het maakt niet uit, wie u vanuit die politieke structuren benadert, maar dat het vandaag dus moet gebeuren, is een absolute plicht van ons allemaal. Weet, dat ik daar al langere tijd mee bezig ben.

Tot slot, mocht u gemotiveerd zijn om de handen uit de mouwen te steken en aan de bovenstaande oproep gehoor gaat geven, dan sta ik geheel open voor eventuele nadere informatie. Het beste is om op onze website contact te zoeken. De link naar de website is www.wanokasi.online.

Ik dank u voor uw bereidwilligheid om deze brief in zijn geheel te lezen. Zie het maar als een start voor een drastische veranderingen in ons land.

Met vriendelijke groet,

Aniel Koendjbiharie
Voorzitter Stichting Wan Okasi