GFC NIEUWSREDACTIE- In een reactie laat journalist Seshma Bissesar weten wat haar is overgekomen na haar aanhouding op 1 april.
De journalist is niet van plan om deze zaak zo te laten en bezig met haar advocaat na te gaan welke stappen ondernomen kunnen krijgen.
Hieronder haar reactie
Op donderdag 1 april omstreeks 15.00 uur ben ik aangehouden. De agent weigerde mij te informeren waarvoor. Ik ben meegegaan en op het politiebureau werd mij gezegd dat ik was aangehouden voor oplichting en verduistering. Die conclusie trok de politie op basis van een aangifte die is gedaan in februari.
Het had de politie gesierd, om mij reeds toen te confronteren met de informatie, en mij de ruimte te geven om ook mijn zegje te doen. Maar dat is niet gebeurd. Ook bij de aanhouding is dat niet gebeurd.
Ik ben aangehouden op basis van een aangifte, zonder dat ik aan het woord was gekomen! Hoewel ik hiermee niet eens was, heb ik vanaf het begin meegewerkt aan het onderzoek en liet mij verhoren. Komt erop neer dat ik een betaling van SRD 20.000 moest verrichten aan de aangevers. En dat onderstreepte ik ook.
In de avonduren toen dezelfde agent mij van Richelieu naar Geyersvlijt bracht, heeft hij getracht mij om te kopen. Als ik hem betaalde zou ik meteen in vrijheid worden gesteld. Hij vroeg mij om een beroep te doen op mijn netwerk.
Ik keek hem geamuseerd aan en zei: Toen je me aanhield zei je dat mensen een hekel aan me hebben. Je bent enkele collega’s van mij gaan interviewen, die van de gelegenheid gretig gebruik hebben gemaakt om mij zwart te maken, zodat jij een subjectief oordeel kon vellen!
Hij lachte schaapachtig en zei: Ik weet dat je niet zomaar iemand bent. Denk aan je kinderen! Ik zei: Dat gaat jou niet aan. Breng me rustig naar de gevangenis. Ik vertrouw mijn advocaat!
Het verbaasde mij dat die agent geen rekening hield met het feit dat ik een journalist ben! Verdachte of geen verdachte! Ik ben een journalist en met journalisten moet je oppassen!
De volgende dag op vrijdag, werd ik in de ochtenduren gebeld vanuit het mobielnummer 8218438. De persoon die mij belde, deed zich voor als agent Biharie van Richelieu. Ik luisterde intensief naar de stem en herkende deze. Jij bent geen Biharie. Jij bent A.R, zei ik. Ik had de persoon herkend, omdat ik vaker met hem over de telefoon heb gesproken.
Hij was even stil, toen hakkelde hij: Ik wil je helpen. Als je de agenten en inclusief mij betaalt, laten wij jouw dossier verdwijnen en loop je straks vrij uit de gevangenis. Ik lachte en vroeg hem of ze dat ook deden met dossiers van huiselijk geweld en seksueel misbruik.
“Laten jullie die dossiers ook verdwijnen? Verdienen jullie geld over het leed van vrouwen en kinderen? “Seshma, doe niet moeilijk, zei hij. Betaal ons en loop vrij weg!” Ik weigerde! Deze persoon heeft mij een aantal keren in de gevangenis gebeld om mij af te persen!
Zaterdag werd ik wederom opgehaald door de politie en in plaats van rechtstreeks naar het bureau te rijden, zijn ze rondjes met mij gaan maken door Commewijne. Eerst was het een taartje kopen aan de Pandit Murliweg, daarna via Nieuw-Amsterdam in Mariënburg, andere inkopen doen, vervolgens in Alkmaar bloemen kopen en zeker voor tien minuten chillen met vrienden. Terwijl ik als arrestant in de wagen achterop zat!
Mijn vraag aan het Korps Politie Suriname: Is dat schering en inslag binnen het korps? Arrestanten chanteren en afpersen? Rondjes rijden met arrestanten, terwijl de burgerij nauwelijks benzine heeft om naar het werk te gaan?
Had die agent mij daarom precies op donderdag om 15.00 uur aangehouden, omdat hij wist dat in het paasweekend het parket onbereikbaar was? Om alle tijd te nemen om mij af te persen en te denken dat ik kapot zou gaan? Is dat uw korps? Is dit een techniek om mij te belemmeren in mijn landelijk onderzoek naar het politie-optreden bij huiselijk geweld en seksueel misbruik?
President, uw korps laat mij denken aan prostituees die moeder Justitia uitkleden en haar laten liggen om geld te verdienen. Uw korps laat mij denken aan pooiers, die over de ruggen van vrouwen geld verdienen middels afpersing en chantage!
Wan ogri tyar’ wan bun! Wat ik als journalist niet kon doen, heb ik als verdachte wel kunnen doen! Ik probeer al tien jaren door te komen in de gevangenissen van Suriname om na te gaan hoe het is gesteld met de rechten van de arrestanten.
Het is mij eindelijk gelukt om aan die informatie te komen! En de komende tijden zult u dat merken! Ik weet dat ik met deze informatie, mijn leven in gevaar breng, maar wat gezegd moet worden, moet gezegd worden! En voor de waarheid ben ik bereid dood te gaan!
Samen met mijn advocaten overweeg ik diverse rechtszaken tegen het Korps Politie Suriname. Mocht ik samen met mijn kinderen op een mysterieuze manier verdwijnen dan wel dood aangetroffen worden, stel ik het Korps Politie Suriname en daarmee de Staat Suriname aansprakelijk ervoor!
Seshma Bissesar
Journalist
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
