INGEZONDEN– Vrouwen hebben zich grofweg een eeuw geleden al bevrijd van hun lange rokken en kunnen nu zo’n beetje alles aan, van spijkerbroeken tot minirokjes, maar mogen ze van alles en nog wat dragen?
Let wel: in dit stuk wil ik het niet hebben om vrouwen die bewust halfnaakt gekleed gaan om mannen te versieren. Maar om vrouwen die trots zijn op hun lichaam en dat extra willen benadrukken met kleding.
Er bestaan een heleboel ongeschreven regels over hoe je er als vrouw uit hoort te zien. Van de vrouw wordt verwacht dat die fris en aantrekkelijk uitziet, de wallen en puistjes weggewerkt, oksels en de benen geschoren, enzovoort.
Verder is er een gevaarlijk dunne lijn tussen ‘sexy’ en ‘ordinair’: een beetje uitdagend is leuk, maar teveel is overdreven. Waar die grens ligt, verschilt per persoon, plaats en situatie, dus eigenlijk kan je het nooit goed doen.
Als ik voor de spiegel sta, hangt mijn kledingkeuze af van hoeveel zin ik heb om op te vallen. Voel ik me die dag sterk genoeg om de beoordelende blikken van anderen te trotseren, of wil ik liever even opgaan in de massa? Daarnaast maakt het ook uit wat ik ga doen en waar ik heenga.
Vaak worden meisjes en vrouwen allerlei slechte benamingen genoemd als ze ‘provocerende’ kleren dragen. Echter zegt dit nog niets over hoe actief een vrouw is in de slaapkamer.
Ook is vaker gezegd dat vrouwen en meisjes die provocerende kleding aandoen, en daarna ondeugdelijk worden behandeld het zelf hebben gezocht. Dan rijst de vraag natuurlijk in me op: waarom moeten alleen vrouwen verantwoordelijkheid nemen? Zijn enkel vrouwen daartoe in staat? Ik denk van niet.
“Zij had zich niet zo moeten kleden. Ze vroeg erom,” reageren sommigen. Dat iemand zo kan denken, snap ik helemaal niet. Als je een vrouw aanraakt op een manier die zij niet fijn vindt en zij geeft duidelijk aan dat zij er niet van gediend is, dien je daarmee op te houden. Doe je dat niet, dan ben je als aanrander de enige schuldige.
Met kleren vraag je niet om coïtus. Met woorden vraag je erom. Als het wil hebben met een vrouw (of een man) dan vraag je dat. Zegt zij ‘nee’ dan is het antwoord ‘nee’, wat zij ook aanheeft. Een man heeft altijd nog de keuze om zich te bedwingen en naar haar te luisteren. Doet hij dit niet, is het zijn fout.
Persoonlijk word ik niet uitgescholden voor ’ordinair’, maar ik vind het neerhalen van vrouwen puur wegens hun gedrag/kledingkeuze toch een zorgwekkende trend. Elk mens verdient respect, wat diegene ook draagt. Respect geven aan iedereen is wat ik zie als een nobele bezigheid, in tegenstelling tot wat ik hierboven beschreef.
Wanneer we ervoor kiezen om écht te dragen wat we willen, maakt dit ons kwetsbaar, maar tegelijk krachtig. Want daarmee zeggen we: kijk, dit ben ik, en ik mag er ook zijn.
Vicky D.
Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud. Wenst ook u een ingezonden stuk te publiceren? Mail dit naar redactiegfc@gmail.com
P. Peterson, vaste redacteur bij GFC Nieuws, heeft een scherp oog voor boeiende verhalen. Zijn diverse interesses variëren van gezondheid en lifestyle tot internationale kwesties, technologie en misdaad. Zijn bijdragen verrijken de inhoud van het platform met zijn unieke perspectief.
Voor contact: peterson@gfcnieuws.com
