INGEZONDEN– De Surinaamse samenleving is totaal doortrokken van de corruptie.
Het is geen verrassing voor velen dat Suriname zowel nationaal als internationaal al jaren achter elkaar negatief wordt gerangschikt op de Corruption Perception Index van Transparency International (CPI). Suriname is dit jaar gerangschikt op de 95e plek samen met Servië, Sri Lanka, Tanzania, Ethiopië, Peru, Brazilië en Kazachstan.
Toegegeven moet worden dat de overheid verschillende stappen heeft ondernomen om dit probleem aan te pakken. Er is bijvoorbeeld een anti-corruptiewet aangenomen door het parlement en heeft Suriname het Inter-Amerikaans Verdrag tegen Corruptie (IACAC) getekend en geratificeerd.
Echter verhindert beperkte toegang tot informatie, de media en de samenleving om een rol te spelen in het uitbannen van corruptie. Tegen deze achtergrond viert corruptierisico nog steeds hoogtij.
Corruptie komt bijvoorbeeld veel voor bij het verwerven van stukken grond. Hoewel het overgrote deel van Suriname leeg is, kost het de gemiddelde Surinamer veel moeite om een perceel te kopen. Dat komt door ingewikkelde regelgeving en de macht van de overheid. De daadwerkelijke toekenning van een perceel is een lange en gevaarlijke weg, vergeven van corruptie.
Degenen die in staat zijn grote sommen geld te betalen, banen zich een weg langs de vele procedures van het GLISS, terwijl de gemiddelde Surinamer letterlijk zijn leven lang kan wachten voor zijn verzoek is toegekend.
Er zijn geruchten dat werknemers van het GLISS smeergeld aannemen voor landuitgiftes. Ook maken politici zich schuldig aan het verkopen van gronden die ze zelf gratis gekregen hebben.
Een andere vorm van corruptie wordt in de hand gewerkt door het systeem van etnische politiekvoering, waarbij kiezers rechtstreeks beloond worden. Bijvoorbeeld met een baantje of, beter gezegd, door ze op de loonlijst van de overheid te plaatsen. Dit heeft gemaakt dat de overheid nu werkgever is van 50% van de beroepsbevolking.
Een andere truc bij de overheid die ook valt onder corruptie, is het opsplitsen van grote bedragen in kleinere. Volgens de comptabiliteitswet mogen ministers en of departementshoofden ongecontroleerd betalingen verrichten tot een bedrag van SRD 4.000. Om de weg te omzeilen, worden grote bedragen verdeeld in meerdere kleinere bedragen.
Overheidsgelden worden vaak niet gebruikt waarvoor ze bestemd zijn en functionarissen kunnen bedrijven en personen met wie zij goede banden hebben, bevoordelen bij het nemen van besluiten over beleid en contracten.
Daarnaast komt het vaak voor dat er zijn onregelmatige betalingen worden gedaan in verband met de gunning van openbare aanbestedingen en vergunningen.
Omkoperij vindt ook frequent plaats bij de douaneadministratie in verband met importen en exporten.
Ook ondernemers lopen een hoog corruptierisico bij het inschrijven voor aanbestedingen. Net als in andere sectoren maakt een gebrek aan transparantie het inkoopsysteem ondoorgrondelijk.
Bedrijven die activiteiten ontplooien in de sector van natuurlijke hulpbronnen lopen ook een hoog risico van corruptie. Goud is het voornaamste exportproduct van het land, maar regelgeving ten aanzien van de goudmijnbouw ontbreekt, wat leidt tot een substantiële informele economie.
Naar schatting maakt de illegale goudmijnbouw twee-derde uit van de totale goudwinning. Er zijn ongeveer 30.000 tot 40.000 illegale goudzoekers actief in het binnenland van Suriname.
Het ontbreken van regelgeving en een consequent gebrek aan transparantie en daadkracht werken corruptie en ernstige milieuschade in de hand, hetgeen een bedreiging vormt voor de volksgezondheid.
Het versterken van controlemechanismen, daadkracht politici, nieuwe en verscherpte wetgeving en het bewustmaken van de samenleving zijn enkele acties die ondernomen kunnen worden om het tij te keren.
De Stem
Publicatie van ingezonden stukken houdt niet in dat de redactie het eens is met de inhoud. Wenst ook u een ingezonden stuk te publiceren? Mail dit naar redactiegfc@gmail.com
BEKIJK OOK: IMF-concept kan Suriname wel redden, maar eerst offers brengen
Jennifer Atmo is de hoofdredacteur bij GFC Nieuws. Ze beschrijft zichzelf als een echte Surinamekenner en heeft een passie voor lifestyle en entertainment-onderwerpen. Buiten haar rol in de media is Atmo tevens de voorzitster van KIVC, een organisatie die zich inzet voor maatschappelijke zaken.
Voor contact: jennifer@gfcnieuws.com
