Patricia Etnel, lid van de politieke partij NPS, heeft haar bezorgdheid geuit over de aanpak van het voedselvraagstuk in Suriname.
Zij stelt dat het werkelijke probleem niet ligt bij het tekort aan voedsel, maar bij de prijsstelling en de manier waarop het importbeleid is vormgegeven.
“Luisterend naar de Minister van Buitenlandse Zaken vraag ik mij af: Heeft Suriname een voedselprobleem, of heeft Suriname een probleem met de prijzen van voedingsmiddelen, waardoor deze voor vele Surinamers onbetaalbaar worden en niet toegankelijk”, vraagt Etnel zich af.
Ze vervolgt: “Het foodbasket programma is ook nog steeds een optie, maar of dit werkelijk effectief is, is de vraag. En waarom is dit nodig?
“Geen enkele importeur wil verlies lijden, dus iemand moet een deel van het bedrag betalen. Het is duidelijk dat dit niet uit de zakken van de president, de vicepresident of de ministers komt; uiteindelijk is het altijd de gewone burger die betaalt”.
Het probleem dat wij als land te kampen hebben, is volgens Etnel, het gebrek aan een duidelijk importbeleid, vooral gericht op het binnenhalen van primaire producten.
Onze zuurverdiende dollars worden tegen een redelijke prijs verstrekt aan de importeurs, maar wat er daarna gebeurt en hoe de prijzen van primaire producten vastgesteld moeten worden, is ‘mosterd na de maaltijd’.
Regering na regering blijft dit probleem voeden en instandhouden, maar de vraag blijft: Waar blijft dan de kracht om te werken voor het volk?
Het halen van 88 containers met voedsel uit India zal dit probleem niet oplossen, onderstreept de politica. Suriname heeft namelijk geen voedselprobleem, Suriname heeft een prijsbeleidprobleem, en dat is een totaal andere kwestie die opgelost moet worden met inzicht, beleid en daadkrachtig leiderschap.
“En waar blijft het stimuleren van het ‘Sranan sani wi sani’-gedachte? O ja, dat wordt nu bestempeld als een oppositie-kretologie. Maar we moeten en zullen het anders moeten aanpakken. Het stimuleren van de lokale productie moet een feit worden.
“De bewering dat Suriname te weinig inwoners heeft voor productie is lariekoek, want er zijn andere landen met hetzelfde aantal inwoners die genoeg produceren en zelfs exporteren.
“In plaats van miljoenen dollars te investeren in het importeren van goederen, zou het geld beter besteed kunnen worden aan productieplannen die zowel goed en betaalbaar zijn voor Surinamers als exporteerbaar zijn.
Wat we tot nu toe hebben geprobeerd, werkt niet. Het is tijd om het anders aan te pakken en de juiste keuzes te maken voor ons land en zijn mensen.”
M.P. Wong maakt deel uit van het freelance redactieteam van GFC Nieuws.
Voor contact: info@gfcnieuws.com
