In het Noorse dorp Longyearbyen met een inwonertal van ruim 2.500, is het verboden te sterven. Mensen die met pensioen gaan, worden verzocht het eiland te verlaten. Ook zieke mensen worden verzocht te verhuizen. Het is daar zo koud dat de hele eilandengroep bedekt is met permafrost, grond die nooit ontdooit.
De huizen worden er op palen gebouwd en dat betekent ook dat je er geen mensen kan begraven. De lijken komen door de vorst terug naar boven. Het is er gewoon niet mogelijk om een mens te begraven en daarom mag je er niet sterven.
Mensen die met pensioen gaan, worden verzocht het eiland te verlaten. Oudere mensen die er toch per se willen blijven wonen, moeten verzekeren dat ze goed voor zichzelf kunnen zorgen. Zieke mensen worden met helikopters naar het vasteland gebracht of verzocht te verhuizen. Zwangere vrouwen moeten drie weken voor hun uitgerekende datum naar het vasteland.
